آرشیف

این عسل نامه را به وصف عسلی که چشمم او را ندیده و کامم او را نه چشیده است به استقبال عزیزان من استاد فضل،
استاد ساقی و عارف سرودم. صاحبدلی گفته است:

نه تنها عشق از دیدار خیزد
بسا کاین دولت از گفتار خیزد 
 
++++++++
 
چـون بـاغ پـر شـگـوفـة زیـبـاسـتـی عـسـل
یـک دشـت لالـه در دل صـحـراسـتی عـسـل
 
بـا جـلـوه هـای  قـامـت مــوزون دل پــذیــر
ســــرو روان درّة شــیـخـاسـتـــی عــســــل
 
رخـسار تـو چـو بـرگ گـل یـاسـمـن لطـیـف
خــورشـیـد و مـاه عـالـم بـالاسـتــی عـســل
 
لـعـل لــب تـــو از ورق لالـــه تـــــازه تـــــر
بـــا آن دهـــان غـنـچــه مـعَّـمــاستی عـسل
 
قــربــان آن دو چـشـم خـمـاری و مست تـو
زیـبـنـدة دو نــرگــــس شـهـــلاسـتـی عـسل
 
دام دل است گـیسـوی پـر پـیـچ و تــاب تــو
بـا ایـن کـمـنـد، رهــزن دلـهـاسـتـی عـسـل
 
مفهوم عشق از دم حسن تو جـان گـرفـت
این واژه را به حق که تو معناستی عسل
 
کاسی و کندیوال و شخ المند و شـیـخ هـا
گـویـنـد جـمـلـه: نـخـل تـمـنـاسـتـی عـسـل
 
مجنون شدند عارف و سـاقی و فـضل ما
بــر بـــارگـاه مـسـنـد لـیــلاسـتـــی عـسـل
 
کـــردم نـثـــار گــوهــر شـعـر و نـدیـدمـت
دانـــم یـقـیـــن کــه گـوهر والاستی عسل
 
جــانـا بـپـاس خـاطـر نـا شـاد (مستـمـند)
پـنـهـان مـشـو کـه لایـق پـیـداستی عسل
 
 
هرات: مستمند غوری
1/11/1391
 

رباعی از مستمند غوری
 

درصف نماز رمز وحدت باشد
توفیق خدای با جماعت باشد

باحق توبه صحبتی در حال نماز
بالاتر از این گوچه سعادت باشد