آرشیف

تا چند در هـوای تـو من کو بـه کو شوم
تا کی به شوق وصل تو در جستجو شوم
 
از رنج جـان زار ودل داغـــدار خویش
گویم هــزار قصـــه گـــرت روبرو شـوم
 
سنگ اب میشود ز دم سـوز نـاک مـــن
چون با حـدیث عشق تـو در گفتگو شـوم
 
شرح صفات زلف سیاه تو مشکل است
ممکن نگشت تا کـه در آن مو به مو شوم
 
ســـر از کمال ناز بـــرم بر فراز چرخ
گر یک نفس بـه خلوت تـو دو به دو شوم
 
بگــذار تا بــه شــــعله آبــی چشـــم تو
گیرم پنـــاه وفـــارغ ازین هــای وهو شوم
 
خوش آنکه من زهستی خود وارهم دمی
باشــد که مــن نمــا نـم ویکبـــاره او شوم
 
عشــق اســت آرزوی دل مســـتمند مـــن
 تـــا روز حشـــر در پــی این آرزو شوم