آرشیف

2014-11-21

دوکتور محمد عابد حیدری

مرد از دامن زن به معراج میرود
 
       زنان نیمی از پیکر جامعه بشری بوده، در حقیقت زن است که نخستین آموزګار جامعه بود۰ زن است که فرزند بدنیا میآورد۰با صفا و صمیمیت خاص مادرانه ای خود می پروراند، شخصیت میبخشد، وبه جامعه  تقدیم اش میکند۰
این همه عالم ، دانشمند ، سالار و سردار، دست پرورده ګان زن است۰
   زن یا مادر است که با یک دست ګهواره و با دست دیګر جهان را می جنباند۰ « مرد از دامن زن به معراج میرود۰» پس باید به مقام زن ازین زاویه دید، وبه زن، به مادر، سر تعظیم فرود آورد و احترامش کرد۰
     ای زن افغان، ای مادر داغدار، عذاب کشیده،محکوم شده ،  و محروم نګهداشته شده از ابتدایی ترین حقوق انسانی۰ اجازه بده ،هشتم مارچ،روز بین المللی همبستګی زنان را از صمیم قلب تبریک ات بګویم ، و دعا کنم که به این همه مظلومیت های تان نقطه پایان ګذاشته شود۰ آمین!
 
     اګر قرار باشد حسب معمول نوشته های همه ساله،بر پیشینه تاریخی هشتم مارچ« روزجهانی زن» مروری صورت ګیرد ، اختصارآ باید نګاشته شود که بار نخست عده یی از زنان شهر نیویارک امریکا در سال(۱۹۰۹- م) با شعار  « حق رای برای زنان» این روز را اساس ګذاشتند۰ این شعار کاملآ طبعی و انسانی آنها مورد حمایت جدی زنان ، وعده ای کثیری از مردانیکه طرفدار تساوی حقوق زنان با مردان بودند ، قرار ګرفت۰  سال بعد(۱۹۱۰- م ) یعنی  چند ماه بیشر، صد سال قبل از امروز ، در دومین کنفراس زنان سوسیالست به قیادت یک زن مبارز المانی بتاریخ ۲۷ ماه اګست ۱۹۱۰ – م  در شهر کوپنهاګ کشور شاهی دنمارک، موضوع تعین هشت مارچ به عنوان « روز جهانی زن» بررسی و از طرف اشتراک کننده ګان کنفراس مورد تایید قرار ګرفت، که تا کنون همه ساله از آن یاد و بود بعمل می آید۰ با آنکه نامګذاری این روز،مورد تایید نیمی از پیګر جامعه بشری،یعنی زنان قرار ګرفته بود ، با همه تلاشها و جانبازیهای مبارزان عرصه تامین برابریهای اجتماعی، حقوق و آزادیهای سیاسی – اقتصادی زنان، هشتم مارچ تا  شصت وپنجسال تمام(۱۹۷۵-م) بعد از نامګذاری اش بعنوان «روز زن» مورد تأید کشور های بزرګ سرمایه داری که خود را مدعی تامین عدالت اجتماعی، حقوق مرد و زن، حقوق بشر ، پاسدار دموکراسی۰۰۰میدانستند، قرار نګرفت، و مضحک تر از آن که سازمان خود ساخته آنها ( ملل متحد ) هم این روز بعنوان «روز زن» برسمیت نشناخته، حاضر نشدند در یکسال تمام(۳۶۵ روز) صرف یکروز را هم بنام نیمی از پیکر جامعه ( زنان) مسمی نمایند۰ نامګذاری هشت مارچ بعنوان روز جهانی زن ساده بدست نیامده است۰مبارزات دوامدار جنبشهای رهایی بخش زنان جهان در طول شش دهه ، غول سرمایه و سازمان ملل را وادار ساخت تاهشتم مارچ را بعنوان که امروزه از آن تجلیل بعمل می آید، برسمیت بشناسند۰
     در فاصله بین دو جنګ جهانی، و بخصوص بعداز آن تا دهه هفتاد قرن ګذشته،فقط در شوروی سابق و کشور های اقمارش(بیشتر در اروپای شرقی) به عنوان حامیان تامین تساوی! حقوق مرد و زن،از هشتم مارچ بشکل رسمی و با شأن وشوکت خاص( که بعضآ هم خیلی سمبولیک ونمادین بود) تجلیل بعمل می آمد۰بر عکس در غرب اروپا از آن هیج خبر جدی وجود نداشت۰ از دهه هشتادبه بعد،نه تنها ګرامیداشت از هشت مارچ رنګ تازه بخود ګرفت، بلکه بر عکس اروپای شرقی،زنان درهمه عرصه های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی ۰۰۰ از حقوق معین بر خوردار ګردیدند۰ با آنکه امروزه هم، زنان در جوامع غربی از دید کمیت در اکثریت عرصه ها(پارلمان ، کابینه، هیات های عالیرتبه دولتی) در مقایسه با مردان در اقلیت چشمګیری قرار دارند، اما دارای حقوق کامل بوده،ازمقام و منزلت که شایسته یک انسان عضو جامعه است، بر خوردارند۰
 
اما در افغانستان چه ؟ 
زنان افغانستان در طول تاریخ این کشورازهمه حقوق ( حقوق سیاسی،اجتماعی، اقتصادی۰۰۰ که هیج ۰ منظور تنها ابتدایی ترین حقوق انسانی است)که در کلام  خداوندی(ج)و احادیث نبوی(ص) برآن تاکید شده است، هم محروم اند۰  حکم سریع قرآن است که: « زن و مرد از نظر خلقت هیج فرقی با هم ندارند۰» (سوره نسأ) اما چرا این مخلوق خدا(ج) که از نګاه خلقت هم هیج کمی ندارد،از حق طبعی اش محروم باشد؟
زنان افغانستان آنقدر از ابتدایی ترین حقوق شان محروم اند و مظلوم، که قلم از نګارش این همه حق تلفی،بربریت و جنایتکه علیه آنها صورت ګرفته ومیګیرد، میشرمد۰ 
     حقوقیکه در این دهه پسین بدستور مدافعان!! تا به دندان مسلح به اصطلاح حقوق بشر و دموکراسی ، برای زنان افغانستان ارزانی ګردیده چیست ؟
دوستان بین المللی افغانستان مدعی اند که عدالت اجتماعی و بخصوص تساوی حقوق مرد و زن را درین کشور تامین! میکنند۰مثلآ دستور دادند که بیست و پنج در صد اعضای مجلسین شورای ملی افغانستان(انتخابی وانتصابی)باید زنان باشند،که به فضل خداوند چنین شده است۰ زن ستیزان معلوم الحال هم از ترس (بی ۵۲ )،این به اصطلاح حقوق زن را پذیرفته اند۰( دشنام دادنهای داخل خانه ملت به زنان را جدی نګرید) دو اتاق پارلمان که همه افغانستان نیست۰
 
در دیګر ساحات(خارج ازپارلمان و شهر کابل) حاکمیت! دولت آقای کرزی ،وبرادران طالب اش چه میګذرد؟  به نقل از مطبوعات داخلی و  خارجی، برادران نا راضی آقای کرزی(طالبان) زنان را در حضور خلق الله کتک و دره میزنند۰(ولایات غور و بادغیس) ګوش و بینی زنان را می برند و آنها را در دشت وبیابان رها میکنند تا در نتیجه خونریزی هلاک شوند۰(ولایت ارزګان) زنان را بیرحمانه با سنګ جبر کش ،یعنی سنګسار میکنند۰(ولایت کندز)  و دهها مثال دیګر۰ بقول دوستان بین المللی افغانستان ،طالبان« آدمکش و تروریست » اند۰ از آدمکش و تروریست نباید چیزی بیشتر ازین توقع داشت۰ اما در ساحات تحت حاکمیت دولت اسلامی آقای کرزی چه؟درین مناطق (چون عصری تراند) بر عکس برادران طالب متحجر،الحمد الله ګوش و بینی بریده نمیشود۰ نحوه ای جنایت فرق میکند۰عده ای از اراکین دولت!آقای کرزی با استفاده از قدرت( خدا داد)دولتی شان به اشکال ګونه ګون و حیوان منشانه ، دست به تجاوزات جنسی میزنند، وهیچګاه مورد بازخواست هم قرار نمیګیرند۰  باز هم به استناد ګذارشات وسایل ارتباط همګانی داخلی و خارجی: چندی قبل بادیګاردان یک ولسوال بر حال آقای کرزی به دختر جوان یک پدر ریش سفید بی دفاع تجاوز کردند۰ (ولایت هرات) اندکی پیشتر از آن ریس شورای ولایتی اش دست به چنین کار وحشیانه ای زده بود۰( ولایت کنر) قبل بر آن  پسر وکیل  پارلمانش دست به چنین جنایت هولناک زد۰(ولایت جوزجان) سال پاریکتن  از قوماندانان همفکرش هم جنایتی شبهی سایرین را مرتکب ګردیده بود۰(ولایت تخار)۰۰۰ دهها و صدها مثال دیګر۰
     در موجودیت بیشتر از یکصدو پنجاه هزارتفنګ بدوش به اصطلاح حامی!  حقوق بشراز چهل کشور جهان، باز هم دختر افغان با سګ جنګی تبادله میګردد۰ عضو جانی یک خانواده مرتکب جنایت قتل میګردد، وبعدآ دختر معصوم فامیل اشرا بعنوان خون بهای جنایتش به « بد » میدهد۰ و دهها مورد مشابه دیګر۰ ګاهی هم دولت مترقی اسلامی آقای کرزی،به حق زنان لطف نموده. به افتخار هشت مارچ(روز زن) برایشان زندان تحفه میدهد۰شاهد بودیم که سال ګذشته به پیشواز هشتم مارچ،به زنان محبوس ولایت جوزجان زندان اناثیه تحفه دادند(افتتاح کردند)۰ اما امسال چه؟
     دوستان بین المللی رژیم افغانستان که در مسابقه جنایت علیه زنان افغان، از دولت اسلامی و طلبه های کرام، عقب مانده بودند( فکر میشود این دوستان رژیم  ضرب المثل « مرکب اګر از مرک پس بماند،ګوشش از بریدن است» مردم افغانستان را شنیده و با آن بلد اند) امسال پیشدستی نموده،بخاطر سبقت بر آنها، تحایف(بمب های مرګزا)هشت مارچ  شانرا یکماه قبل از روز موعود نثار زنان و مادران افغان نمودند۰(ولایات ننګرهار،کنر۰۰۰) دهها و صدها زن افغان را به داغ فرزندان شان(بشمول اطفال شیر خوار) نشاندند۰وموارد متعدد دیګر ازاین قبیل۰ اینکه چرا بجای تامین ابتدایی ترین حقوق انسانی، این همه ظلم، بیدادګری،حق تلفی و  ۰۰۰ ، بر زنان افغان روا داشته میشود، مرتکبین این همه جنایات ،باید جوابده آن باشند۰(آه مظلوم سخت ګیرد ګلوی ظالم را)
 
مارچ ۲۰۱۱ میلادی
محمد عابد (حیدری)