آرشیف

2015-1-1

عبدالحمید شریفی

طـــــنز کـــــــابینه وحـــــــــدت مــــــــــلی

برســـــــــرکابینه هم جنجال شـــــــــــــــــــــد
روزها بگذشــــــــــت ماه وســـــــــــــــال شد

" داکتران " با هم نمـــــــــــــــــی آیند درست
اختلافات بـــــــــــــــــــــــوده از روز نخست

مــــلتی را باز پریشان کــــــــــــــــــــرده اند
هرچه خــــــواستند بی گمان آن کــــــرده اند

هر یکی درفـــــکر ســــــــــهم بیشــــــــــتر
شــــرکت ســــــهامی است آیا این مــــــــگر

مـــــــلت بیچــــــــاره زار و دربــــــــــــد ر
روز از روز دگــــــــــــر بیچــــــــــــاره تر

باز ملت گشــــــــته با بحـــــــــــــران د چار
آه از این رهـــــــــبران  " بی بخــــــــــار "

مملکـــــــت نا امــــــــن و خلق بی روزگار
هر طـــرف صــــد انتحـــــار و انفجـــــــار

مغز هـــــــای ( متفکر ) پس کجــــــــاست
دست دشــمن در پی ( بن بست ) هاســـــت

ترســــم این است باز ســـــــــرگردان شـود
( جان کری ) بار دگر مهمـــــــــــــان شود

تا گشـــــــــــاید این گــــــــــــــــره بسته را
شــــــــــــــاد سازد قلب هـــــــای خسته را

شـــــــــــرم ناید اینکه افغــــــــــــــــانیم ما
در سخــــــــــــــن گفتن مسلمــــــــــانیم ما

همـــــــــــــــت و آن فخر افغان چه شــــد
عهــــــد و ســـوگند و مسلمـــــانی چه شد

ماه ها امــــــــروز فــــــــردا کـــــرده اید
خلق را با وعــــــــــــــده  اغوا کــرده اید

ما پشـــــــــــــــــیمانیم از آرای خــــــــود
کـــــــــاش میشد پس گرفتن رای خـــــود

طــــــــــعــنه تاریخ همــراه شـــــــماست
چـــون که برکردار تان ناظر خـــدا است

وحـــــــدت مـــــــلی کـــــــجا شد دوستان
ای  " شــــــریفی " در سند گشــــته نهان

10 10 / 1393 – ارزگان