آرشیف

2017-10-1

گل رحمان فراز

زندگی بی آلایش سه رئیس جمهور اسبق آمریکا!

زندگی بی آلایش سه رئیس جمهور اسبق آمریکا!

ایالات متحده آمریکا از جمع کشور های کاملا توسعه یافته و ابرقدرت فعلی سیاسی دنیا به شمار می رود. نظام حکومت داری کنونی این کشور به تناسب همه نطام های کشور های جهان برتر و بهتر است و همیشه از سیاست، نظام، روش، تفکر ایشان تقلید صورت می گیرد و اینها هستند که در واقعیت راه گشای مشکلات و عبور از بن بست های جنگی، نظامی و سیاسی را خط می کشند، پلان و برنامه ریزی می نماید و ترسیم می دارند.
همانطور رئیس جمهور شدن در این حیطه به روایتی حاکم جهان فعلی شدن است که هیچ قوه نمی تواند مخالف تمایل و منافع رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا دهن باز کند چه رسد که ایستادگی کند. کسانیکه در مقابل ایشان مقاومت می کنند در واقعیت خود را بر زمین می زنند و همچون کرزی نا امید، مثل ایران منزوی و مانند عراق به نابودی کشیده خواهد شد مگر اینکه به پیمانه کوریای شمالی همه زور و زر را صرف ساخت اسلحه و تحمل تحریم ها کنیم و مردم را به روش دیکتاتورانه رام سازیم
رئیس جمهور در نقش مأموریت اش سنجیده عمل می کند. سیاست اش را پیروزمندانه به پیش می برد ولی نمی گذارد نظام بر هم بپاشد و عملکرد اش خلاف دستور های علنی قوانین نافذه کشور شان و سیاست سنجیده شده ی کلی شان باشد. وی تنها مسئولیت ارایه سیاست سخن کاخ سفید و چگونگی بستگی روابط با کشور ها را دارد و در امر تصمیم گیری مجبور است تا نظریه سیاست پردازان معتبر، متخصص و تحلیلگر را بگیرد.  
در این عکس شما سه رئیس جمهور اسبق ایالات متحده آمریکا هر یک: بیل کلنتون، جورج بوش و بارک اوباما را می بینید که بعد از ختم مأموریت شان با دل باز همدیگر را تحمل نموده و مصروف زندگی بی جنجال و مسالمت آمیز خود شان اند. آنها دیگر در تصمیم گیری های حکومت داری، سیاسی و تحکیم روابط بین المللی نه نظریه پردازی می کنند و نه دخالتی دارند و فقط می کوشند باقی عمر شان را به خوشی و شادمانی به پیش ببرند.
اما در افغانستان عقربه عملکرد معکوس می چرخد و آنکه اقتدار را گرفت، رها کردن نیست  تا دم در جان دارد می کوشد تا دوباره حاکمیت در حکومت را از آن خود کند که نمونه بارز اش حضور آقای کرزی در مطبوعات، نظریه پردازی های سیاسی اش، ایجاد تیم کاری برای مأموریت ریاست جمهوری آینده، انتقاد بی حد و دخالت های فراوان…! است.
کاش به روزی برسیم که رئیس جمهور های مان کرسی دولت را مسئولیت بدانند و با ختم مأموریت های کاری شان همانند رئیس جمهور های کشور آمریکا همدیگر را با آغوش باز بپذیرند و دیگر از مردم عوام را گونه ابزار برای باقی ماندن به کرسی شان استفاده نکنند

با مهر 
گل رحمان فراز