آرشیف

2014-12-11

غلام محمد نقشبندی

زلف

كـرده پــرواز ايـن خيال از عشق به مدان گاهي زلف
رفـــتــــــه از ديـــــوان دفــتـــر رنـد به دولت گاهـــــي زلف
 
كي تـــوانـــد ديــــده بــاز كــرد اصـل نـزهـت گاهي دل
عــشـــق را نـــازم در آن نــردبــا تـــفـــرج گــاهــي زلـــف
 
خـامــه را بــاربـــد چــوبـلـبـل كـرد در بـيـت و غــــزل
ساغر وجام و قـــدح مــي نـــوش بــه رونـق گـاهي زلـــف
 
سـيـــر مـنــزل گــاهــي عـشـــق گـر عـفـت تمكين كند
سر به سر خــفــت شـود عـزت بـه حـولان گــاهـــي زلـــف
 
نـالـــه هــا چــون نــال بـرآيــد از نـيـسـتان باك نيست
ســـوز حـسـرت گـاهـي دل سـازد به اشراف گاهــي زلـــف
 
خــامه گير از بهر نقش زلـف چــون مــانــي بــدســت
سـغـوث و يـعــوق تــراش آذربـــه مـعـبـــد گاهـــــي زلـــف
 
بـسـكــه طــرفـــه واربـسـت بـردار بـست اين تارزلف
دار ساخت از بـهـرحـلاج شـور زنجــــــــــيرگاهـــي زلـــف
 
سير افسون گاهي چـشـم بـنگر بــه رومــي بـــاربـــار
شام و روز بنمود صــيـلـب حــــــلاج به هجران گاهي زلف
 
زيــر مـحـرابــيـــن ابـــرو قــــــــدح ســيـــــال مـســـت
چشم مست پرخمــار سرمست بـه خـلــوت گــاهــي زلــف
 
سيل خون طغيانـه زد خون موج به گرايانگاهي چشم
دل چو زورق تاخت به عشق سرشار به طغيان گاهي زلف
 
ارغــوانــــي ســاغــري از شــهــر رنـدان بــــهــر دل
دارو انــــدر درد دل دايــــــم بـه درمانگـــــاهـــي زلـــف
 
نقش زلف چون نقش انگليون گــرفــت ايـن قــلب زار
نقش شعر(نقشبند) پــــرنقش به خــــــرمــن گـاهـي زلــــف
 
 
غلام محمد نقشبندی محصل دارالمعلمین عالی غور