آرشیف

"هیچکس نباید به دلیل اینکه اغتشاش را به نفع خودش کنترول می کند دست به اغتشاش بزند." نیکولو ماکیاولی
مکتب فاشیزم آهسته آهسته پیروان خود را در افغانستان پیدا می کند و دخیل شدن اذهان افغان ها موجب پایدار ساختن مرکز ثقل این طرز فکر کورکورانه خواهد شد که آتش نفاق را شعله ور و رقصان خواهد خواهد کرد. 
در این روز ها موضع گیری های داکتر عبدالطیف پدرام، اصولی و اسماعیل یون بر سر مسئله دیورند خیلی داغ، پر حرارت و سوزان شده است که آقای پدرام دعوی دیورند را به نفع پاکستان خاتمه می دهد و خط دیورند را با استدلال بر معاهده فروش شاه عبدالرحمان خان به کشور پاکستان به رسمیت می شناسد اما اسماعیل یون بر خلاف ایده، افکار و استدلال پدرام می تازد. 
طبعاً مکتب فاشیزم در هر نقطه و قومیت افغان ها ریشه دوانده و حامیان افراطی بی شمار دارد که سطح خشونت زبانی، گفتاری و تحریک شان وحشی تر از طالب و داعش است که انگیزه دهی، سوق دهی، جهت دهی و ترغیب ایشان موجب بروز مشکلات قبیلوی، تعصب قومیتی، اخلال امنیت و تجزیه کشور خواهد شد.
پرده برداری پدرام در قبال این مسئله زمینه کور اندیشی و طرز فکر متعصب گرايانه نمایندگان پشتون در مجلس نمایندگان را هویدا ساخت. تا هنوز هم آنها متعهد بر داشتن افغانستان عاری از نفاق و تعصب نیستند، با اکثریت دانستن شان توده ها و اقلیت ها را توهین و تحقیر می کنند، حق زندگی کردن ایشان را در گرو خویش می دانند و می خواهند تحمیل کنند اینکه صلاحیت زندگی کردن اقلیت ها در این خاک متعلق به رضایت و بستگی به خواست ایشان دارد.
درست است اینکه لطیف پدرام می گوید: "خودت امضا می‌کنی، خودت می‌بخشی، خودت می‌فروشی بعد مرا وطن‌فروش می‌خوانی. من «گرگ دهن‌آلودهٔ یوسف ندریده» شده‌ام. مسأله ساده است، هم عبدالرحمان خان را قهرمان می‌خوانی و هم دیورند را نمی‌پذیری. ببین یا عبدالرحمان خاین است، یا دیورند درست… یکی از این‌ها!
اتهام چرا می‌بندی؟ فحش چرا می‌دهی؟ تمام رسانه‌های دنیا در اختیار تان! به جای اتهام و فحش یک سند و منطق و مدرک بیاورید." اما شرایط فعلی ایجاب دامن زدن به این بحث را نمی کند. و همین است که به جواب وی کمال ناصر اصولی، نماینده مردم خوست در پارلمان می گوید: " اگر رهبران تاجک، هزاره و ازبک می‌خواهند در افغانستان زندگی کنند، از چشم سفیدی باید دست بکشند، پشتون‌ها را به عنوان اکثریت قبول کنند. در غیر آن، کاسه صبر پشتون‌ها روزی لبریز می‌شود و برایشان می گویند که از کشور ما خارج شوید، افغانستان کشور پشتون هاست." 
دیورند زخم دیرینه است و نمک پاشیدن به آن کدام دردی را دوا نخواهد کرد جز اینکه بر بادی نفاق را بین اقوام افغانستان بپاشد و زخم دهه های جنگ و بدبختی را تازه کند.

نویسنده: گل رحمان فراز