آرشیف

2017-1-31

گل رحمان فراز

درباره تظاهرات و مظاهره!

درباره تظاهرات و مظاهره!

از اینکه تظاهرات و راهپیمایی های مسالمت آمیز حق مسلم هر شهروند بخاطر ایراد، انتقاد، ابراز نارضایتی، شکایت و عدم پذیرش از امور کاری مامورین و مسئولین دولتی است، احدی نمی تواند انتقاد و یا ایراد استدلالی در باره نفس راه پیمایی و بیرون شدن به جاده ها بزند چون این روند را کشور های توسعه یافته و جهان سوم که صاحب ملت مترقی اند به رسم انتقاد از عملکرد حکومت شان بصورت پسندیده اجرا نموده و انجام می دهند.
تظاهرات اگر به حالت مسالمت آمیز و یا خشونت آمیز هم باشد، خالی از موثریت نخواهد بود، حد اقل تأثیرات مثبت و منفی خویش را بجا خواهد گذاشت، چنانچه دیده شده است که در این اواخر در دیار مان مظاهره صلح آمیز و خشونت آمیز هردو انجام یافته اند و هر کدام نتایج پیش بینی شده و مطلوب مظاهره کنندگان خویش را حاصل نموده و در پی داشته اند.
با اهمیت ترین و مؤثرترین مظاهره را راهپیمایی های تشکیل می دهد که وابسته به اصول و قوانین مظاهره چون؛ نطرح ساختن مورد قابل بحث از طرف معترضین همراه با اعتراض شوندگان، جمع آوری اسناد، مدارک و استدلال لازمه، بی طرف بودن، عدالت خواستن، قومی، سمتی، حزبی حرکت نکردن، گرفتن جواز تظاهرات، روشن ساختن علت تظاهرات، رهبری مسالمت آمیز و داشتن قطعنامه مشخص….! اند و در مظاهره و تظاهرات مسالمت آمیز شان اصل بی طرفی و حق خواهی را شعار قرار می دهند.
ارکان که برای خنثی ساختن تظاهرات کمک می کند، عدم تشخیص هم راهان و هم پیمایان است، اول تر از هر گامی باید به اصل پابند بودن مخلصانه افراد پی برد و بعد موارد لازمه را پیشکش مظاهره کنندگان نمود، رکن دومی مظاهره را عدم عقده یی برخورد کردن با اعتراض شوندگان، رهبری و مدیریت سالم تظاهرات است! هرگاه بصورت واقع بینانه مدیریت نشود، مظاهره از حالت مسالمت آمیز اش به خشونت آمیز مبدل خواهد شد!
سومین رکن مظاهره سنجش پهلوی های چپ و راست نتیجه آن قبل از انجام اش می باشد، زیبنده است اینکه در طرح ریزی برنامه های قابل تطبیق قبل از آغاز عملکرد به آن به نتیجه آینده مطلوب و مقصود اش فکر باید کرد چون در این حالت کلیه جنبه های مثبت و منفی برملا خواهد شد و از این طریق می توان به سالم و صحت بودن نتیجه خوش آیند و دل پسند اش امیدوار بود.
اصل اساسی تظاهرات را عمل کردن بر مبنی حق خواهی مبتنی بر عدالت اجتماعی شکل می دهد، وقتیکه مظاهره می کنیم بیشتر بکوشیم بی طرفانه اقدام کنیم، نگذاریم افراد دیگر از احساسات نیک و پاک مان استفاده سوء کند و روال عدالت خواهی را به ایده خودشان برهم زند. دیکته دیگران را قبول نکنیم و در برابر این قضایا جانانه و بی طرفانه وارد اقدام شویم.
همان وقت است که صدای عدالت خواهی در مظاهره پر رونق و خوش آیند می گردد و این فریاد به طنین پر آوازه، با پیامد، خوش نتیجه، پر خروش، پر حامی و نیک انجام می شود که بدون شک موثریت خویش را خواهد داشت و هیچگاه بی پیامد انجام نخواهد شد.

با مهر 
گل رحمان فراز