آرشیف

2018-4-28

دکتور محمد انور غوری

تئوری توطئه
 
تئوری توطئه – نظریه‌ایست که رویدادهای چاری یا تاریخی را نتیجهٔ نقشهٔ مخفیانهٔ گروهی دسیسه‌گر (عموماً قدرتمند) می‌داند ، به عبارت دیگر، نداشتن اعتقاد یا باورنکردن شکل ظاهری و رسمی رویدادهای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی عبارت از]تئوری توطئه است که در شکل حاد آن گویا تمامی بدبختی‌های عالم در پی اعمال گروهی از افراد پرنفوذ پنهان می باشد. از دید صاحب نظران ، گروه‌های کوچک و تیزهوشی دارای امکانات سیاسی، مالی، نظامی، روانی و علمی در پس تمام حوادث خوب و بد این دنیا هستند. این گروه ها برنامه های خود را به گونه ای جلو میبرند که اذهان عمومی جامعه درگیر مسائل دیگری باشد تا افراد توانایی تمرکز و تفکر بر علل و دلایلی نشان دهنده وجود برنامه پیش برنده را نداشته باشند.
در فرهنگ سیاسی مشرق زمین اصطلاحات زیادی مانند «اجنبی»، «بیگانه»، «استعمار»، «استکبار جهانی»، «صهیونیزم» و غیره، همواره به چشم می‌آید لکن تشخیص توطئه‌ی حقیقی و توهم توطئه نیازمند بررسی‌های دقیق و علمی‌ است. بنابراین نه می‌توان یکسره وجود توطئه را نفی کرد و نه می‌توان همه چیز را به توطئه نسبت داد.
اعتقاد مطلق به چنین تئوری دارای پیامدهای سیاسی و روانی منفی است که موجب نادیده گرفتن ضعف‌های داخلی و ناتوانی در حل مشکلات می‌گردد و نهایتا یکی از شرایط عدم توسعه‌ی سیاسی را فراهم می‌آورد. به همین جهت روش غالب و مشخصه عوام زدگی در جوامع ضعیف و عاجز از حل مشکلات سیاسی و اجتماعی را تشکیل می دهد.
چند سال قبل در کشور ما ، زلزله ای رخ داد و نواحی از ولایت بغلان خساره مند گردید. در یکی از دهات ، خانه کسی تخریب شده بود، همان ساعات اولیه خبر نگار یک تولویزیون از مالک خانه پرسید که راجع به خرابی خانه اش چیزی بگوید ، شخص فوری به آدرس کرزی رد و بد گفت و گویا تمام ملامتی زلزله از کرزی منشاء گرفته باشد.
داخل موتر تونیس از کوته سنگی به سمت افشار می آمدیم ، شخص ریش سفید – نیمه سواد و به زعم خودش صاحب نظر در مورد امریکایی ها می گفت که «  آنها سنگ های بسیار قیمتی را از کوه های مملکت ما می برند» کسی در مورد سنگ ها پرسید، او جواب داد که اگر از این سنگ ها به اندازه دانه نخوت در بین همین موتر باشد و  موتر را به راکت بزنند راکت به یک متری موتر رسیده دوباره به سمت فیر کننده بر می گردد . تعداد اشخاص داخل موتر هم این سخن را با تاکید تکرار و تائید می کردند و عده ای هم از بی خبری خود حیران شده بودند.
راجع به واکسین های صحت عامه بعضی گمان می گنند که این کار توطئه بهود و نصارا است ، آنها شاید دوای عقیم سازی را بنام واکسین به مردم ترزیق می نمایند.
زمانی که ما محصل بودیم و در لیلیه زندگی می کردیم گفته می شد که در دیگ آشپزخانه گشنیز زیاد می اندازند تا قوای شهوانی را فلج و جوانان را عقیم سازند.
در قشله های عسکری راجع به اینکه چرا بعضی ما های سال 31 روز است می گفتند که دولت قصدا بعضی ما ها را 31 روز محاسبه می کند تا یک روز معا ش عساکر تلف گردد.
جنگ هفتاد و دو ملت همه را عذر بنه 
چون ندیدند حقـیقـت رهـی افسانه زدند