آرشیف

2014-12-5

استاد غلام حیدر یگانه

بوی غور

بـهـــــار آمـــــد و وســــواس شـــــور مــي آرد
دمِ عـــزيــــز ســحـــر بـــوي غُـــــور مــــي آرد

بـه ســبـــزه مــي نـگــرم، آتـشـسـت در پـــايــم
خـــروش مـشــك، هــجــــوم تـــــنــــور مي آرد

بـپـــاي بـــاغ زنـــم ســر بـسـنـگ در گـلگـشـت
چــــــو دردِ دور بــــهــــارانــــه زُور مــــي آرد

دگـــر نـــه نامه، نه پيغام و ني خبر، ني خواب
پـــرنــــده و مــلَـــك از خـــط نــــور مـــــي آرد

هــنـوز طــبـــع فـضــولـم بـه قـافـيــه سـنجــي
بــه دفــع شـيـرچـنـيـن، سـعـي مــور مــي آرد

ز بـيــزبـانـي گـفـتـن، كـتـاب خـواهــد سوخت
در انــتــظــار بـــيـانـي كــه صُــــور مـــي آرد

نه عـاشقم، نه مسـافر، نه شاعرم، ني شور
خـمـوش كـن كـه سحـر بـوي «غــور» ميآرد
 

صوفيه ـ 1994