آرشیف

2016-6-6

گل رحمان فراز

بندش آب بند سلما، آب چشم پاکستان را جاری ساخت!

 

بندش آب بند سلما، آب چشم پاکستان را جاری ساخت!

دولت هندوستان یکی از صادق ترین کشور های هم پیمان در کمک رسانی و همکاری بلاعوض با افغانستان از دیر زمان بدینسو بوده است که کلیه فعالیت های انجام یافته اش در راستای بهبود سطح زندگی مردم مؤثر تمام گردیده است. دوستی دولت هندوستان با دولت افغانستان از روز های آغازین بر مبنای صداقت استوار بود و به همان منظور؛ دولت هند بخاطر استحکام بخشیدن روابط حسنه اش در پروژه های عمرانی، تعلیمی، صحی، زراعتی، ارتقای ظرفیت، حکومت داری خوب و تجهیز نیروهای نظامی..! خیلی زیاد را در افغانستان تطبیق و به بهره برداری سپرده است.   
دو بزرگترین پروژه که تا هنوز از طرف دولت هندوستان برای مردم افغانستان اعمار گردیده است عبارت از؛ اعمار مجلس شورای ملی (مجلس نمایندگان) در کابل و اعمار بند آبگردان سلما در ولایت هرات می باشد که این دو پروژه از اوج کیفیت برخوردار اند و می توان گفت که بنیادی ترین کاریکه از طرف دونر ها (تمویل کنندگان) در طول سال های متمادی در این کشور انجام یافته است به پیمانه و مقیاس این دو فعالیت هندوستان نمی رسد و هیچگاه نمی باشد.
گرچند، نادیده نمی توان گرفت، پروژه های اعمار شده توسط کشور های آمریکا، جاپان، ایتالیا و آلمان را که این کشور ها هم در ساخت و اعمار سرک های مواصلاتی، میدان های هوایی، تعمیر مکاتب، کلینیک ها و اعمار تعمیر ها برای ولسوالی های ولایات مختلف که از جمله اشد نیازات بود، و آنه هم در زمینه ای مختلف تلاش بی دریغ نمودند اما پیمانه فعالیت های کشور های فوق به مراتب از فعالیت های هندوستان ضعیف تر و کمتر است.
هندوستان یگانه کشوریست که سالانه حدود 400 محصل افغان را در مقطع لیسانس و ماستری در رشته های مختلف در معتبر ترین دانشگاه هایش با آغوش باز از طریق بورسیه های وزارت تحصیلات عالی کشور افغانستان (با فراهم سازی امکانات و سهولت های رایگان تحصیلی برای محصلین) می پذیرد و این نمایانگر این است که هندوستان در بیدار ساختن ذهن نسل جوان می کوشد و همیشه خواسته است تا ذهن برومند و بی حاصل جوانان افغان را پویا و متحرک با علوم جدید و تخصصی نماید.
پاکستان هم یکی از همسایه های اسلام مذهب ماست که در شعار ملی، نام اش بحیث کشور اسلامی می درخشد اما هیچ وقت افغانستان به پیمانه که از طرف این کشور اسلامی ضربه دیده است، فکر نکنم از کشور های کفر و غیر مسلمان نشین ضربه دیده باشد. (حتی از روسیه و انگلیس) پاکستان به عوض اینکه جوانان افغان را با علوم جدید آشنا سازد و از اندوخته های جوانان خویش ایشان را آشنا سازد، جوانان افغان را شستشوی مغزی نموده و بر تخریب کشور شان توسط خود افغان ها اقدام نموده و  انگیزه می دهد که این خود مایه تأسف است.
کشور دوست هندوستان، نه تنها در بخش فراهم سازی بورسیه ها برای محصلین بلکه در سکتور صحت و طبابت هم بهترین سهولت ساز وضعیت درمان برای افغان ها بوده است! روزانه حدوداً پنج صد تن از افغان بخاطر تداوی و طبابت عازم هند می شود و بعد از صحت یاب شدن با نازل ترین قیمت و معیاری ترین خدمات صحی از طرف شفاخانه های همان کشور رهسپار خاک خویش می گردند که این کمک اش نیز قابل تحسین است.
افغان های که در هندوستان زندگی می کنند، هیچگاه شکایتی از روند برخورد نا مناسب هندی ها با خود شان را ندارند و همگان از لطف و مهمان نوازی ایشان یاد می کند.
در آخر، جا دارد تا از کمک های همه جانبه کشور دوست هندوستان که همیشه حامی واقع و صادق افغانستان در عرصه های مختلف بوده است، صادقانه و از صمیم قلب سپاسگزاری نمایم و برای این دوستی واقع بینانه (افغانستان – هند) طول عمر و پاسداری صداقت همیشگی تمنا دارم.

با احترام
گل رحمان فراز