آرشیف

فهم هنر انسان و کلیدِ زندگی توام با لذت است. دانایی کمک می کند تا قضایا را دلخواهانه در آغوش بگیریم و از شکست های انسان سوز دور شویم. انسان های فهیم اجتماع متمدن بوجود می آورند و مداوم در صدد ایجاد مدینه های فاضله و آرمان شهر ها اند. فهم شربت زندگی را شیرین و به آن لذت می بخشد. با فهم می شود تفهیم نمود و مشکلات را نه با مشکل بلکه با راه حل مشکل راهکار ساخت. از بدو درکِ مسئولیت انسانی در قبال شکل دادن اسباب اصیل دنیای فانی به نفع خودِ انسان ها، لذایذ بی شمار و قناعت بخشی ها بی کران شده اند. احدی را نمی توان یافت که به فکر رقم زدن زندگی مطابق به میل اش نباشد.
دنیا مزرعه لذت است برای آنعده کسانیکه از خود توانایی و درایت کامل زندگی کردن را دارند نه زنده ماندن در آن دنیا را. دنیا از انسان های که در قبال وضعیت های حاکم تحلیل عمیق منطقی و فکری دارند سکوت نیست و همیشه ایشان را استقبال نموده است. حسِ علاقه مندی جهان به اندیشه جستجو گر مخلوقات بی شمار است و همیشه در صدد این است تا فرصت ها را همچون گلیم در پیش گاه زمین نشینان خویش گسترده نگهدارد.
جهان کسانی تنگ است که نسبت به آن دید حسادت، تعصبی و کوچک نگر دارند حالا آنکه پهنای جهان هر کس به اندازه بینش فکری اوست.
در این دنیا بیشتر از هر موجود دیگر انسان های "نمی دانم پندار" حاکم اند خصوصاً کسانیکه بعد از ذکر کلمه "نمی دانم" به سوی "می دانم" در حرکت می شوند و اندیشه های میان تهی شان را با غنایم معلومات مملو می سازند.
پس، حس نمی دانم را در قبال قضایا با خود داشته باشید تا در محک، محرک و جستجوی موارد در زندگی خویش حاکم نمایید.

با احترام 
گل رحمان فراز