آرشیف

در پایان هفده سال اخیر دیدیم که:
عملکرد هفده سالۀ نیرو های خارجی زیرعنوان مبارزه با "تروریسم، مواد مخدر و دفاع از حقوق بشر" !!، ادعای کاردانی و مدیریت تکنوکرات های فرستاده شده از خارج و تا مغز استخوان فاسد و تظاهر به تقوا – پرهیزکاری جهادگران خود کامه، غیر واقعی، ساختگی و سیاه بازی بود و تمام.
عملکرد مشترک اما ناکام  – مشکوک این نیروها، بازاندیشی دربارهء مدیریت و کاردانی، جنگ با تروریسم، خدا باوری، مقاومت  هدفمند برای دفاع از عدالت – آزادی وعدم همکاری قدرت های بین المللی را با  "احمدشاه مسعود" ازاهمیّت تازه یی برخوردار کرده است.

به این مناسبت، میخواهم بگویم که:
دراین روزگارِ دشوار و ناپایدار که – طالبان هار و آزمند را برای برافروختن یک آتش بزرگ دیگر در حوزه مقاومت آماده می سازند، برای تاجیک در کُل و به ویژه برای «جوان » تاجیک  که با ترس و ترور و وحشت از طرف تروریست پشتون= افغان و چند تاجیک تن لش عضو باشگاه «کرزی – احمدزی» دست به گریبان می باشند و مادران شان در سوگ شان هر روز اشکِ خونين میرزند، شناخت " احمد شاه مسعود" و راهکارش درامر دفاع مقدس در مقابل آنهمه حملات وهجوم های ویرانگرِ لازم و ضروریست.
آمر صاحب – مسعود – یک چریک سبکبار بود، یعنی نه خانۀ مجلل داشت و نه به چیز های تجملی دل بستگی . اما در عین ساده زیستی و قناعت، اهمیت قدرت را درک می کرد و قدرت را در آغوش می پذیرفت .
 جنگ های چندین ساله و کشمکش های خونین با امپراتوری اتحاد جماهیر شوروی ومقاومت پایدار او در مقابل ایجاد ترس و ترور و وحشت بوسیلهء پاکستان از " تاجیک " و – احمد شاه مسعود –  بعنوان رهبر تاجیک سدّی ساخت دربرابرغارتگران مهاجم بر روح و روان مردمانِ « خراسان» و تاجیک  را در موقعیتی ممتاز و جایگاه بایسته اجتماعی و تاریخی اش قرار داد.
تاجیک  دراین دوران  با رهبری با صلابت – پاک  او، محکم و استوار پای – پایه قدرت در کشور بود و آینده تقدیر خود را درچنگ داشت و هیچ طرفی او را نمی توانسد نادیده انگارد، چون قدرت تخریب نمودن آرزو های جانب مقابل  را داشت.
در اصل  سیاست تئوری قدرت است،  شما اگر مقتدر بودید به حساب خواهید آمد، چون قدرت " تخریب " جانب مقابل  را دارید. اما اگر ضعیف بودید دیگر در منازعه قدرت کسی برای شما  حساب  باز نمی کند. تاجیک  در زمان حیات زنده یاد – احمد شاه مسعود – در چنین جایگاه قرار داشت  چون – احمد شاه مسعود – این شخصیّتِ شعله ورِ و انسان عدالت مدار با نگاهی به تاریخ وآنهمه حملات وهجوم های ویرانگرِ به – تاجیک – به کشف این راز رسیده بود که اگر تاجیک در کشوری که استعمار فرمان میدهد  قدرت " تخریب " جانب مقابل را نداشته باشد «کلاهش پس معرکه اس».
آمرصاحب – مسعود – درعرصۀ سیاست، تاجیک را به  همبستگی رساند و از این پایگاه و پناهگاه، صلح و آزادی و عدالت اجتماعی – سیاسی  و همدیگر پذیری را آرزو می کرد. جمع آمد راستگوی و راست کرداری و صداقت در او بود که مردم به او اعتماد کردند وآرزوها و امیدهای شان را  برای ظهوریک قهرمان دادگر و دادگستردراو جستجومی کردند و فرزندان خود را به فرمان او روانه میدان نبرد نمودند.
 مگر رازِ بقای آن مقاومت در دل آن توفان های وحشت و خشونت چه می تواند باشد غیرازرهبری پاک – باصلابت ؟
اما امروز بعد از شهادت – احمدشاه مسعود – مردم تاجیک، تکه تکه و در یک شرایط تاریخی و سرنوشت ساز قرار گرفته اند. در بین این تکه ها آن تکه که قادر باشد – تاجیک – را به  همبستگی رساند و بر خلاء سیاسی فقدان رهبری با صلابت – پاک، فائق آید و قدرت " تخریب " جانب مقابل  را پیداکند مفقود است واین مشکل بزرگ تاجیک می باشد.
برای خروج ازاین وضعیت دشوار و فاجعه بار، باید تکه های پراگنده اما فعال به نیرویی بدل شوند. دست همدیگر را بفشرند تا منافع و اراده – تاجیک –  را تمثیل نموده و از اش دفاع  کنند. آنگاه خنثی کنندۀ امیال شوم برتری جویان لگام گسیخته خواهند بود.  در غیر این صورت این تکه ها بوسیله  طالب تروریست = افغان تدریجی بلعیده خواهند شد.
به تکرار می گویم، تا جامعه – تاجیک – از کاهلی و کهولت ذهنی بیدار شود، احمد شاه مسعود – راهکار اش، آئینه یی است که  با نگاه به آنها، باید به خاطر آوریم که فقط قدرت  تاجیک در امر«تخریب» جانب مقابل  به  – تاجیک – توان چانه زني، بالادستي ، بازدارندگی از نابودی و  نیروی  مانور در منازعه قدرت را خواهد داد وبس.