آرشیف

ما در آستانه خیزش بزرگ‌ قرار گرفته ایم که «عطا محمد نور» آن را رهبری می کند. این مقاومت توان ونیروی خود را از بی عدالتی، جنایت، سرکوب و خواست های منکوب شد که طی‌ صد سال و اندی  گذشته توسط جانی‌ ترین جنایت کاران تاریخ و حکومت های سیاه قبیله محور‌بر مردم اعمال شده است می گیرد. این خیزش از نیروی لازم  برای دست یافتن به ناممکن‌‌ها (عدالت – برابری) برخوردار است. لازمه این کار البته آن است که لگد مال شده گان و ستم دیده گان که نیروی محرکه اصلی‌ این جریان را تشکیل می دهند، نسبت به بی عدالتی – نا برابری موجود در کشور روشن و آگاه گردند. آرزوها و خواست‌های پایه ای شان نباید با توهمات واهی ( برادری دینی – وحدت ملی) به قمار گرفته شود. رهبریت باید از قدرت تحلیل شرایط، شناخت لازم از دشمن، پاک دامن و باور به عدالت و برابری داشته باشد. از طرفی برای استاد – عطامحمد نور – بعنوان رئیس اجرایی جمعیت اسلامی و رهبر این مقاومت لازم است تا یک جراحی بزرگ در سامانه سیاسی جمعیت اسلامی  و ایجاد تغییراتی رادیکال در ساختار فرماندهی آن به وجود آورد، چون با این رهبریت محافظه کار کاری از پیش نخواهد رفت.

اینکه آیا این جنبش و مقاومت عدالت خوا  قادر به انجام این کار شگرف خواهند شد یا نه، به این مربوط است که، ذهنیت تاریخی و سنگ شده  مان را باید  پالایش داده و از سپهر سیاسی – فکری مان ازلی وابدی وقدیمی خواندن نام «افغانستان،حکومت مرکزی،اکثریت پشتون و  خط مرزی دیورند» را با یَد بیضا حقیقت و واقعیت بایست کنار زد، چون هیچ یک از این ها مقدس ازلی وآمد از آسمان نیست و لازم به تغییراست.

برگزیدگان  استعمار جدید را که پشت گر م به قدرت های بیرونی اند باید از رأس «ساختار هرمی شکل قدرت» بزیر کشید واین «تمرکز قدرت» را بایستی شکست و خورد نمود.