آرشیف

بمناسبت سالروزميلاد باسعادت پيامبر بزرگ اسلام، حضرت محمد (ص)

پس از عبوربسی سالها هجرت

رسيد لشکرحق بر در سرای وطن

کرانه های افق رنگ تازهء بگرفت

زمين جادهء پرپيچ وخم بشد هموار.

ز چشم هر مهاجر دور از وطن اشکی

چکيده از وفور خوشی در گريبانش

همه خموش ولی در نهان جوشی

ز يمن قرب فتح مبين درپی آن شب.

شبی رجاء و شبی آخر هجران

شبی به حرمت اوج صفای همرزمان

قلوب جمله پر از مهر يکديگر

همه نشسته پهلوی هم در کمال ادب

فشرده خاطرات سالهای جهاد

چه ناگوار وگوارا چه تلخ ودردآور

وبا وجود نقش خاطره ها در حواس وسيما شان

همه بگوش وهوش زير فرمان اند.

 

طلوع صبح دران روز، رنگ ديگر داشت

قدوم لشکرحق مقدم  فراتر داشت

فرا رسيد موعد فرمان قادر متعال

که انتظار بس است مؤمنان راه خدا!

سواره برشتر خويش شد فرماندار

صدا نمود که آماده ء رفتن بسوی مکه شويد

واين صدا صدای رسول خدا، محمد بود.

همه زاشتياق بلی گفته و روان گشتند

بسوی کعبه ء مقصود قبلهء اسلام

بسوی زادگاه پيامبر بسوی شهراميد

بسوی منزل وماوا بسوی مسکن اجداد.

 

و در مسير راه  مکه، پيامبر به جمع اصحابش

نمود نصيحت چنين که ای همه ياران:

کنون که وقت هجر وطن رو به پايان است

وحتمی بودن فتح وظفر نمايان است

شما که عزت راه خدا نگهداشتيد

شما که بيرق دين همچو تن به پا داشتيد

شما که فاتح غزوات هرکجا بوديد

شما که يارو ياورم در سالها  بوديد

وچون به مکه رسيديد دعا خوانيد

سپاس وحمد عزو وجل را ادا سازيد

به ساکنان مکه چه پيرو چه طفل و چه جوان

چنان کنيد که خواست خدای رحمن است

زمان عفو ورحمت و محبتهاست

زمان حفظ مال و جان انسانهاست

شما که عزت مردم نگهداريد

خدای پاک دهد عزت تمام وکمال.

 

خوشا که مکه همانروز سرفرازی ديد

ورود رحمته للعالمين محمد را

ودررکاب پيامبر حضور يارانش

طلايه های نوردرخشنده می پيمود

چو ساکنان مکه شنيدند نعرهء تکبير

ندای عفو و ندای محبت وتغفير

به دين پاک خدا آفرين گفتند

صلوات بررسول خدا اجمعين گفتند.

فضای مکه دران روزعطرباران شد

و در فراز کعبه بيرق دين اهتزازان شد.

 

محمدا!

چراغ شرع تو تا جاودان فروزان باد!

اصول جمله امور جهانی قرآن باد!

من از زمين وز مان ازنجابت انسان

صدای با صلابت توحيد ميشنوم:

که جزخدای، نه معبود ديگری باشد،

محمد است فرستاده و رسول خدا.

 

فگارزاده

شهر کابل، 9 حمل 1386