آرشیف

2014-12-11

احمد شاه سلیمی

چه کنم؟

تو که سر لشکر آن اهل زیانی، چه کنــــــــــــم؟
تو که عصیانگر این کون و مکانی، چه کنـــــم؟

 

جمعی در صوت فریبای تو، سر جنباننـــــــــــد
تو که غارتگر این دور و زمانی، چه کنــــــــم؟

 

گهگاهی که من از کردۀ تو، یاد کنـــــــــــــــــم
تو همانی که سر لطف نرانی، چه کنـــــــــــــم؟

 

هیچ جوری که نبردم بتو، ای رفته به غــــــــــر
خود زبان گاز گرفتی، به فغانی، چه کنــــــــــم؟

 

بس بیاندیش و بیانداز، که نادم نشــــــــــــــــوی
ایکه تو سن به مدارا، نمیرانی، چه کنــــــــــــم؟

 

بی مهابا دل مارا، زقفاءتیـــــــــــــــــــــر زدی
قدر این خیل دیگر باره ندانی، چه کنـــــــــــــم؟

 

آسمان وصف تو،در لوح دل پاک نوشــــــــــت
خط بنوشته به اوراق، نخوانی، چه کنــــــــــــم؟

 

من خموشی بتو، از، آیۀقرآن، بکنــــــــــــــــــم
تو که از اهل جفا درس، بخوانی، چه کنــــــــم؟

 

گه به امید، دیگر باره جفایی، نکنـــــــــــــــــی
تو که کان ضرر و ظلم و زیانی، چه کنــــــــم؟

 

درس تسلیمی به قرآن و به مسجد، شرف است
ایکه در مکتب عصیان طلبانی، چه کنــــــــــم؟

 

ای خداقلب سیاه را زکرم نور به بــــــــــــــخش
آنکه زان نور نگیرد، شمعدانی، چه کنـــــــــــم؟