آرشیف

2014-12-15

محمد رضا احسان

چند دوبیتی عاشقانه

نیمی نگاه تو
خوشبوست بتا! عطر نفس های تو
زیباست- زیــبا، چشـمان زیبای تو
می درخشد گیسوانت همچو الماس
می کند زنــده مــرا نیمی نـــگاه تو

خوشی ی من
خوشی ی من: یگ نگاه باز توست
خنده ی پر مهر و پر از ناز توست
می بـــرد از نزد من یک شهر غم
آنــدمی: کاواز تــــو و ساز توست

تابو شکستی
تو از مـــرز خیال من گذشتی
چه تــابوی بزرگی را شکستی
چه ساده انقلاب ات شد پیروز
دو دست دشمنت یکباره بستی

تنهایی و گمنامی
از غم دوریت ای گل! شده ام تلخ کام کام
بس که گشتم در بیابان، شده ام گمنام نام
سر کشیدم هر کجایی آخرش مـــاندم ولی
گوشته افتاده، تنــها چــون منار جام، جام

گل چرا واری (هزارگی)
گلِ "چـرا"* واری نازک و نازی
لبای خوره، ده خنده غنچه سازی
بلـَی بـور تـو شوم نـور بنـد آغـیل
کلو کاکه اسـتی، پر رمز و رازی

 

واژه های هزارگی:
1- گل چرا: گل لاله
2- واری: مانندی، مثلی
3- بَلَی بور: صدقه 
4- نوربند آغیل: زیبای قریه
5- کــَلو کاکه: بسیار مقبول

م. رضا احسان – هند