آرشیف

2014-12-15

محمد رضا احسان

به پیشواز افتخار یک عزیز

یکی از دوستانم به نام حسین قربانی محصل سال سوم در ایالت گووا(1) کشور هندوستان در مسابقات ملی هندوستان، رشته مارشال آرت (کونگ فو) که در ایالت گووا به تاریخ 17/12/12راه اندازی شده بود، به نمایند گی کشور عزیز ما افغانستان شرکت نموده و پرچم کشور عزیز ما را به اهتزاز در آورد و مدال طلا را از آن خود کرد. من این موفقیت بزرگ را به دوست عزیزم آقای قربانی و به تمام مردم افغانستان از صمیم قلب تبریک عرض میدارم و در ضمن بیان این مطلب، می خواستم به عنوان یک فرزند افغانستان کمی هم در این باره تبصره ی داشته باشم.
با وجود اینکه این خبر برایم نهایت خوشحال کننده بود؛ غرور آفرین نیز بود بخاطر این که ما هنوز جوانان و فعالانی داریم که با وجود مشکلات و نا امنی های کشور عزیز ما افغانستان و با وجود اینکه نام کشور ما در ردیف کشور هایی با فساد بالاست و مردم دیگر کشور ها با آوردن نام افغانستان فقط وفقط تروریسم و کوکنار و فساد در ذهن شان ترسیم میشود و کشوری را تصور می کنند که در آن مردمانش خشن، ظالم، تروریست و ضد زن هستند، اما جوانانِ مثل حسین قربانی، حمید رحیمی، روح الله نیک پا، سیر بهادر زاده و دیگران چهره ی دیگری از کشور به جهان نشان می دهند. به جهان نشان می دهند که افغانستان تنها آنچیزی که شما از آن تصور می کنید نیست، بلکه، در افغانستان ورزش زنده است، غیرت و شجاعت و انسانیت زنده است.
من در این مدتی که در هندوستان بوده ام بارها و بارها جوانان و محصلین کشور را دیده و شنیده ام که برای کشور شان افتخار آفریده و در عرصه های مختلف درخشیده اند، بعضی شان در عرصه ی تحصیل، برخی در عرصه ی ورزش و برخی هم در عرصه های دیگر. اما چیزی را که از آن رنج می برم این است که این جوانان با وجود افتخارات که نصیب کشور کرده اند، کم تر مورد تشویق قرار گرفته اند. حتی استقبالی از آن ها نشده است.
به باور من این جوانان به تشویق و حمایت شدید نیاز مند هستند تا رشد کنند و بهتر و بیشتر بدرخشند. خلاصه تر، امید وار هستم جوانانی مثل حسین قربانی و دیگران از طریق قنسولگری ها و سفارت های مربوطه ی افعانستان در کشور های دیگر، استقبال شوند و حمایت گردند تا افتخارات بیشتر را برای کشور کسب کنند.

محمد رضا احسان ———هند
1- Goa

 

به پیشواز افتخار یک عزیز

 

به پیشواز افتخار یک عزیز

 

به پیشواز افتخار یک عزیز

 

به پیشواز افتخار یک عزیز