آرشیف

رمضـــان بـــــــــــود مـــــاه پــــــر فیض و کـــــرم
                                                               تـــا رهائـــــی یـــابد مسلم از گناه درد و الـــــم
رمــــــز روزه بود دوری زشهوت، خـــورد و نــــو ش
                                                               هـــــم بــداری دور از منعیات چشــم و گـــوش
جــمله اعضـــــــا را بـــــــــدار تـــــــــــو روزه دار
                                                                تــــا بگــــــردی تــــــــو عــــزیـز نزد کردگار
روزه بـــــــــاشد ســــــــــی روز ای عــــــــــــزیز
                                                              گـــــــر تـــــوان داری ببـــــــر تــــو فیض نیز
اجــــر هــــــــر عبادت در رمضان ده چــند شــــود
                                                               هــــم خداوند از بنـــده اش خـــــرسند شـــود
روزه سمبـــــــول اتحــــاد و هــــمبستگـــــی است
                                                               روزه اظهـــار عجــــــــــز و بنــــــدگــی است
چــــون خــــدا گـــــــــوید روزه از آن مـــــن است
                                                              جــــای روزه دار در بهشــــت و گلشـــــن است
بوی دهن روزه دار بهتر از مشک باشــــد نــــزد خدا
                                                             روزه شفیع گــردد بهر مسلمان در روز جـــــــزا
روزه بــــــــــــاشد بهــــــــر هــــــــر دردی دوا
                                                             روزه آرد بــــــــــر دل مــــــــومــــن صــــفا
"عبیدکیهان" کنــد عجــز خـــویش را اظهار
تـــا عباداتش قبــــول گردد نزد کــــــردگار
 
22/5/1389 – کابل – افغانستان  04:10 صبح