آرشیف

ای دوست چـــه زیبــــاست ایــــن فصل بهار
                                    کــــــه بــــــاغ و دشـت همه گشته لالــــه زار
گــــر بنگری بـــه ســـوی درختـــان بــــاغ
                                    گــوئی کــه دارند بــــرف بهاری بـــه شاخسار
بــرف بهــاری نبـــود جــز شـــــگوفه هـــا
                                    کــــــه بهر حــــاصل دهــــی انـد امیــــــدوار
ایـــن جــهان بین کــــه پوشیده لباس سبـــز
                                    سبــز بخت بـــاشـد و دایــــم پـــــر بــــــــار
جـــــهان نیست جـــــز پنــــــد بــــهر مـــا
                                    تـــا در عـــــــزم و اراده بـاشیــــــم استـــوار
خــوشبخت بـــود و زیــرک و هم بـا وفـــا
                                   آنکس که آغاز کرد و بـــه انجام رسانید کــار
ثــابت قــدم بــاش ، مـلرزان هیچ گاهـی پا
                                   تــا باشـــــی پاینــده و هــــردم کــــــــامگار
گــر مینگردی در وجـــودت اندکی تــوان
                                  بدل مگیـــر راه تـــری پیشـــه مکـــــن فـــرار
            "عبید کیهان" باش تو با عزم و سخت کوش
             تـــا بهر خلــق خدا باشــــی هردم بار بردار
 
3/4/1388– کابل – افغانستان