آرشیف

نورستان یکی از ولایاتی است که تقریبا" بیشتر از ٪80 فیصد اراضی آنرا کوهای سربه فلک وپوشیده از انواع جنگلات تشکیل میدهد که در چنین شرایط حیوانات مختلف وحشی مانند پلنگ ، شیر ، گرګ ، خرس ، آهو و غیره زندگی مینمایند . 
باشندگان ولایت نورستان در طول سالیان قبل تا الحال با حیوانات مختلف وحشی درنده بخاطر جلوگیری از خوردن حیوانات و دفاع از خود در مقابل شان ، مبارزه و پنچه نرم مینمایند . که باشندگان این ولایت داستان های زیادی شجاعت مردانگی در مقابل مبارزه و دفاع از خود در مقابل این چنین حیوانات وحشی نشان داده اند.که از جمله دو نمونه از شجاعت این مردم در مقابل حیوانات وحشی درنده یک هفته قبل در مرکز ولایات نورستان در قریه جات کوشت و کانتیوا رخ داده ابیان میدارم .
چوپان طبق معمول همرای گله بزهای خود در سه کیلومتری قریه به چراندن میرود درزمان برگشت دوباره گله به بانده (تبیله خانه بزها)یک خرس گرسنه که منتظر موقعیت مناسب برای حمله به گله است متوجه میشود که چوپان مزاحم عملی شدن نقشه اش شده ناچار تصمیم خود را تغییر داده نخست در کمین چوپان مینشیند . چوپان بیخبر از اینکه چند لحظه بعد چه حادثه وحشتناکی در انظارش است آهسته آهسته به کمین گاه خرس نزدیک میشود ، خرس که در زیر انبوه از درختان بلوط در کمین نشسته بود با رسیدن چوپان درچندقدمیش از کمین گاهش بیرون آمده از عقب بالایش حمله مینماید ، چوپان که متوجه صدای وحشتناک در عقب خود میشود روی خود را دور داده متوجه میشود که خرس است چون فرصت را برای فرار بسیار دیر میبیند بالایش با تبر دست داشته اش (معمولا" چوپانان ازتبربرای ریختن بلوط برای حیوانات و دفاع از خود در مقابل حیوانات درنده باخود همیشه حمل مینمایند) حمله میکند حیوان که خیلی قدرتمند تر ازانسان بیچاره است با یک دست خود تبر را گرفته با دست دیگر خود یک سیلی محکم برویش (چوپان)میزند ، چوپان با این سیلی قدرتمند به زمین می افتد چون چاره جز مقاومت نمیبیند برخاسته سرخود را زیر سینه خرس بندو دست خود را به گلوی خرس اندخته تا فشار دهد اما گلوی خرس کلانتر از این نوع فشارهای پنجه نرم یک انسان است خرس دوباره دهن خود را پایین نموده ازکمر چوپان گرفته به یکسو پرتاپ مینماید ، چوپان دوباره از زمین برخاسته اززیرسینه خرس عبور نموده میخواهد آخرین چانس خود را بیازماید با قدرت تمام از دم خرس گرفته کوشش مینماید که با کش نمودن دم خرس ، حیوان را مجبور به فرار نماید که این آخرین آزمایشش نیز ناکام میماند خرس سر خود را دوباره دور داده از ران چوپان گرفته دوباره آنرا به چند متری پرتاب مینماید چوپان این بار که درچند متری فاصله در یک پناه قرار میگیرد. چوپان زخمی که توان فرار را ندارد منتظر فرصت میماند خرس میخواهد کار را برای آخرین بار یکطرفه نماید بطرف چوپان روان میشود چوپان نیزوقتی میبیند که حیوان دست بردار نیست هنگام عبور حیوان از کنارش ، پشتش را به تکیه گاه سنگی قرار داده با تمام قدرت با نزدیک شدن خرس چوپان با دوپای خود به شکم خرس میزند تا از پرتگاه پایین بیندازد خرس از این ضربه میترسد و گمان میکند که کسان دیگر بالایش حمله نموده ازتصمیمش صرف نظر نموده پا به فرار میگذارد که این مبارزه تا ده دقیقه طول میکشد.
مردم قریه با خبرشدن این حادثه هنگام شب رایی بانده(تبیله خانه بزها) شده زخمی را به قریه انتقال میدهند. چوپان مذکور سه زخم دندان در قسمت های گردن، ران و بازو برداشته یک استخوان قبرغه اش شکسته و طرف گوشی که باآن سیلی خرس خورده شنوایش کم شده اما بصورت عموم وضعیت صحیی موصوف خوب است .
جالب تر اینکه در عین روز در دوازده کیلومتری این قریه (قریه کانتیوا) یک واقعه مشابه با این تفاوت که فردی که با خرس نوجوانی (تقریبا دونیم ساله ) که روبرو میشود گشتی گرفته بعد از چند لحظه دستهای مرد به گوش های خرس میرسد از این فرصت خوب مرد استفاده نموده گوش هایش را خوب محکم گرفته مانع حرکت دهن خرس میگردد و کشان کشان آنرا به قریه میرساند . خرس نوجان فعلا" در تبیله خانه حفاظت شده بدون صاحبش (مردشکارچی ) به کسی دیگر اجازه دخول به طبیله خانه را نمیدهد و خوراک این خرس را جواری و گوشت تشکیل مید.
نوت : ازنیکه حیوانات وحشی سرمایه ملت افغانستان است من ریاست میحط زیست را وظیفه دادم تا درهماهنگی با قوماندانی امنیه خرس آورده به باغ وحش کابل انتقال دهیم .