آرشیف

هوای شـــــهر من بوی دیــــــــــــــــگر دارد
که باغ وگلشنش سیمای پـــــــرشـــــرر دارد

صدای دهقان وچــوپانــــش به کــــوهـــــسار
رسا ودلنشیــــــــــــــــــن دیبـــا وفــــــر دارد

بیاد خاطــــــرات کودکی داس ونـــــــــان بابا
روان در پشت گله چه سیمای به ســـــردارد

چه شادی ها؛ چه رویــــــاهـــای پـاکی بــود
هوای ایلاقم اکنون نسیـــــم رهــــــگذر دارد

تو ای پروانه ؛ پری بـــــگشا نفس گیـــــرم
درین زنــــــــــدان غم خونابها جـــــگر دارد

به آغوشش بر نگشتم بار دیـــــــــگر چرا ؟
مگر در بند وقیدم دلم عــزم سفــــــــــر دارد

زخاطر کی رود قله هـای سر کشیـــــــــــــده
صفایش قلب مـن راهمیـــشه  منــــــور دارد

تو ای ایـــــــلاق زیبا میـــــــــــراث پدر جان
که جور روزگار کــــــــجا پـای گـــــــذر دارد

به غربت تا بـــــــــکی غمگیــــــــــــن بمانـم
وگرتـــــــلخ باشد ولی  طمـــــــــع شکر دارد

زمستانش سفیــــــد پراز برف وباران امیـــد
بهارانش چه چه یی کبک و مرغ سحــردارد

بگیــــــــرم جان تازه نفـس هـای راحــــــــت
به کــــــــوه وبــــــرزنش مشـک عمبـر دارد

شدم مهجور دهـــــرچه دلتنـــــــگم هــر روز
وگـــــرباشد لطف غریبـــه نیش وزهــر دارد

بیاد تو ای ایـــــــــلاق زیبا سرود بی پایــانم
کشم آهی جهــــــــــــان از درد مـن خبـردارد

سلام ای رود بـار ای چشمــــــه سـارایـــلاق
درین غربت فائض نهایت چشــــــم تــر دارد