آرشیف

زمانیکه مکتب درس می خواندیم، با نام و نشان هفته نامه کابل آشنایی داشتیم. دقیقاً این هفته نامه بود که سواد خواندن را همگام با کتاب های درسی مکتب برای ما فراهم می کرد و روزنه اطلاعات را بر اذهان افراد بالاتر از سویه ما می گشود. ما که اطلاعات را بخاطر سواد آموزی می خواندیم، در کیف و کان خبر ها سر در نمی آوردیم و فقط هفته نامه را برای خوانش انتخاب کرده بودیم.
هفته نامه کابل در نخستین روز های فعالیت اش از کم کاری ها و سوء استفاده از صلاحیت های وظیفوی کارمندان دولتی پرده برداشت و هیچگاه وابستگی پولی را بر نشر و پخش اطلاعات مبتنی بر حقایق ترجیح نداد. همیشه حق پخش کرد و طرفدار پیدا نمود. مردم در آن زمان از این هفته نامه به عنوان کوبیده ترین مشت برای اصلاح کردن امور کاری کارمندان و راست نمودن راه های کج استفاده می نمودند که خوشبختانه قناعت مخاطبین را در پی داشت.
فهیم دشتی در روزگار که با هفته نامه کابل دست و پنجه نرم می کرد، صاحب افتخارات و غالب نام نیکی های فراوان شد. او از تک افراد وابسته به خانواده های طرف قضیه سیاست کشور است که حتی آرمان هفته نامه را بر پیروزی تیم و حزب اش ارجح دانسته و با اعتماد به نفس، پیشنهاد پولی برای درج اعلانات کمپاین های انتخاباتی تیم مربوط را در هفته نامه رد نموده است. چنان بود که از چنین موقف اجتماعی و پایگاه مطمئن شخصیتی برخوردار است. فرمانده شهید مسعود با تأسیس این هفته نامه می خواست به اطلاعات و اطلاع رسانی نیرو ببخشد و برای "دشتی" هم آرمان مسعود مقدس تر و بی طرفانه تر از هر اندیشه سران دولتی فعلی بود و از همان خاطر زیر بار سیاسیون فعلی نرفت.
امروز روز تولد دوباره و تجدد مجدد هفته نامه کابل با حضور ویژه و مأموریت خطیر آقای نجیب بارور بود. آقای بارور هم با اعتماد به راستین بودن راه مسعود و خاطر نشان ساختن تأثیرات اطلاع رسانی این نشریه (در گذشته) وعده سپرد تا کما فی سابق الگو سازی نموده و این نشریه را پایگاه حفاظت دولت از کم کاری و کج کاری، منبع اطلاع رسانی و بنگاه علم و معرفت بسازد.
این نشریه در تبانی با اتاق فکر جوانان برای تجمع افکار نخبگان، ایجاد همدلی بین دانش آموختگان و بیرون داد افکار جوان برای بیرون رفت از معضل و مشکلات جامعه اقدام خواهد کرد.
جا دارد تا از کلیه کارمندان این نشریه سپاس گذاری ویژه نمایم و در ضمن آرزو دارم نشریه نامور فوق را با نشر اطلاعات تازه، موثق، جامع و علمی شکوفا سازند تا اینکه بستر رشد جامعه از قالب فعالیت های فرهنگی نشریه های مثال این بدست آید و کاری نشود که مردم از این نشریه بلاخره برای خرید نان، ساختن برگر و انداختن چپس در آن استفاده کنند. می بایست تا هر بند این نشریه را به انتخاب عناوین ناب و سوژه ساز مزین کرد تا از یک دست افکار درس آموخته را زنده سازد و از طرف دیگر دهل عدالت دولت را در صدا در بیاورد و دولت داران را وادارد تا بخاطر رهایی از دام این نشریه، مسئولیت خود را با شفافیت کامل اجرا نمایند.

با مهر 
گل رحمان فراز