آرشیف

آیا تا حال فکر کرده اید که بُرد های سیاسی هم زمان با اتفاقات معمول نیست بلکه در هر تصمیم گیری اش ترفند، نیرنگ، توانایی و شجاعت بکار است تا حريفان را از ردۀ مخالفت انداخته و راۀ رقابت را برای شان تنگ و پیچیده کرد! کسانیکه به عملکردِ سیاسی می پردازند و بُرد و باخت سیاسی را اتفاقی می دانند، در واقعیت کودن های سیاسی اند که هیچگاه بُردِ شان دایمی و استوار بر اصول پسندیده و شهرت یافتۀ سیاست نمی باشد. ضمن آن، گام های مؤثر وجود دارد که برای یک سیاست مدار تازه کار توان می بخشد تا گام هایش را آهسته بر این سطوح بردارد و از طریق این رهنمود ها بر اوج قله های معرفت، شناخت، موفقیت و مبارزه برسد: 

¤ تعهد:
← بیشتر کسانی به نبرد مبارزات سیاسی شان صاحب موفقیت بوده اند که کمتر تعهد شکسته اند و نهایتاً کوشیده اند تا حامیان شان را به ابراز سخن رُک و راست راضی سازند. این گروه سیاسیون بیمی از قطع روابط حامیان ندارد و نمی خواهند کسی ایشان را برای این دوست داشته باشد که سخن بزرگ برانند ولی عمل در آن دیده نمی شود بلکه از اول می خواهند خشت دوستی و هم تیم بودن را بر مبنای حقیقت  بگذارند که تعهد در اجرای مسئولیت از داشته های مهم و برازندۀ ایشان بشمار می رود.

¤ رفاقت:
← گرچند در تعریف کاربردی سیاسیون، سیاست را روند تأمین منافع جلوه می دهند. این تعریف ولو صد در صد درست باشد، نمی تواند در همه حالات صدق کند. چون تنها می توان یکبار/دو بار کسی را سرکوبِ ترفند سیاست خویش نمود ولی در بارِ سوم از همان سوراخی گزیده نخواهد شد، پس می شود با دوستان که دایمی اند پیمان دوستی ثابت و طولانی مدت امضا کرد و از امضا کردن پلان دایمی با دوستان موقتی باید پرهیز نمود. 
¤ رقابت: 
← سیاسیونِ سیاست فهم از رقابت و بهتر شدن وضع نسبت به رقیب انرژی می گیرند. آنها از طریق رقابت تغذیه می شوند و تغذیه برای بلند بردن سطح انگیزش شان کمک شایان می کند. پس، بلند بودن سویه رقیب به پیمانۀ تلاش برای بدست آوردن جام یک ورزش کار ارزش و اهمیت دارد که سیاست مدار جان خود را بخطر می اندازد ولی دست از تلاش برای بدست آوردن آرمان های بر نمی دارد و دقیقاً تلاش هایش عاری از نتیجه مطلوب نخواهد بود.

¤ تلاش:
← تلاش و ثابت قدمی در هر کار مؤثر تمام می گردد. از این طریق می توان ریشه های رشد و پایه های موفقیت را دریافت تا در ریشه ها، قوت بنا گذاشت و در پایه ها، استحکامیت بوجود آورد. ارزش تلاش در روندِ بُرد سیاسی به پیمانه ی عظیم حایز اهمیت است. از این طریق می توان خوب و بد را بعد از سنجش طرح ریزی آن تشخیص نمود و برای قدم گذاشتن در راه راست از انرژی حرکی تلاش برای جستجوی سعادت زندگی استفاده نمود.

¤ انتقام:
← دشمنان با مدارا تسلیم قدرت نمی شوند. آنها همیشه در تلاش میان ته تِهُی کردن جای پای شما اند، پس، به ایشان این فرصت را ندهید. نگذارید گلیم پر بهای رُشد سیاسی تان که با هزاران زحمت بافته و هموار گردیده است با اندک ترین بی توجهی توسط دشمن چاقو زده شده و جمع گردد. می بایست تا در معاملاتِ سیاسی به هرکس اعتماد نکنید، خیلی زود پیرو اندیشه های شوم دشمنان تان نگردید و به آسانی اظهار ندامت، بیچارگی و تهُی دستی ایشان را قبول نکنید چون اعتماد کردن به دشمن جفا است و ترحم نمودن به ایشان مرگ تدریجی رشد سیاسی و آینده پر رونق تان! در عوض، در مقابل هر عملکرد مغرضانه شان ایستادگی کنید و بخاطر تضعیف سازی قدرت ایشان همیشه انتقام بگیرد تا این روند کمر مبارزه ایشان را در مقابل شما به شکست مواجه سازد و دیگر ایشان را از قرار گرفتن در مقابل شما به هراس، اضطراب و ترس وادارد. 

¤ اراده:
← اراده از شاخصه های اصیل و بنیادین رشد بشمار می رود. مرام از اراده همانا قصد به اجرای مسئولیت کردن و نیت برای انجام عمل داشتن است. با اراده قوی در زمان برنامه ریزی و در حالت تصمیم گیری می توان برنامه از قبل طرح شده را بخوبی و به آسانی پیش برد. این اراده است که پله های ابتدایی موفقیت را بر رخ ما می کشاند و نمی گذارد در روند اجرای تصمیم اخذ شده خویش را متزلزل و سراسیمه جلوه دهیم بلکه بر عکس وا می دارد تا همیشه مصمم و متعهد بر پلان برنامه ریزی شده بمانیم و از همان طریق به کسب موفقیت نایل آییم.

¤ صداقت: 
← صداقت با دوستان وسیله برد رقابت و بنیان گذار دوستی پایه دار برای مبارزه طولانی است. از این طریق می توان دوستان وفادار، ثابت قدم و دایمی جست! پیوند که اساس اش را صداقت شکل دهد هیچگاه بزودی گسسته نمی شود چون دوستان که زیر این چتر به حمایت همدیگر بر می خیزند سراسر تلاش می کنند تا مادیات و منفعت خواهی شخصی را کنار گذارند، در مقابل چالش ها ایستادگی کنند و به مرام والای موفقیت تیمی نایل آیند. 

¤ نیرنگ: 
← نیرنگ با دشمنان از پایه های اساسی سیاست و برد اساسی سیاسی به حساب می آید. از این طریق می توان حرکت ها، عملکرد ها و فعالیت های دشمن و رقیب را تشخیص کرد و برای مبارزه در مقابل آن خط قرمز کشید، موضع گرفت و راه دفع سنجید. زیادتر کودن ها به مسائل صداقت در سیاست در برابر دشمنان شان رسیدگی می کنند و همین است که سراسر گول می خورند و شکست را می پذیرند اما کسانی که اهل نیرنگ و نیرنگ بازی اند به زود ترین وقت جلوی حملات و تهاجم عمل دشمن و رقیب را گرفته و بزودترین فرصت در اولین نفس خنثی می کنند.
فلهذا! کمتر محتمل است اینکه موارد فوق در فورمول های امور اقتصادی و غنی شدن صدق کند و آن کس که سیاست می کند باید با جیب پر وارد میدان شود و نباید نقطه جوش عملکرد اش را تمرکز بر امور اقتصادی شکل دهد ولی برد سیاسی هیچگاه با بخشش و محافظه کاری صورت نگرفته است!

با احترام 
گل رحمان فراز