آرشیف

رفتن به سياست و تلاش برای ګرفتن قدر سیاسی به منظور خدمت به خلق الله عبادت است. 

پرداختن   و رفتن به سیاست، كار در حاكميت  و یا تلاش به کسب قدرت سیاسی  جعل، فریب و مکاری است  زمانیکه  افراد مکار، فریبکار و دید درایی به آن میپردازند. 

ملت افغان ، تاریخ زندهء خویش را خوب بیاد دارد و دقیق میداند  که کي کیست؟  

کی چه داشت و حال چه دارد؟ 

در زمانیکه قدرت داشت چه كرد و حال چه شعار ميان تهی میدهد؟ 

کفایت میکند که لست دارایی های موجود این افراد و خانواده های شان را با عواید ممکن رسمی شان و در صورت تاجر موفق بودن شان با مقدار مالیهء که به دولت ( ملت)  پرداخته مقایسه كرد، نتیجه خود روشن  ميسازد. دزدان كابل بانكها كجا و كی اند و ماستمالی های عدالت به کجا رسید؟ 

تناسب افراد در حاکمیت، تخلفات صریح در انکشاف متوازن کشور که از تقریبا ٧٠٠ پروژهء خورد و بزرګ ابیاری وزارت زراعت بیشتر از ٥٠٠ در پنج ولایت شمال کشور و متباقی در بقیه کشور و حاکمیت بر پست های دولتی و کلیدی همچنان درین ١٥ سال اخير به عين تناسب و بلاخره ٨/٣/٢٠١٧ حادثه و جنايت بالای شفاخانهء ٤٠٠ بستر در كابل  و حوادث جنايتكار قبل از آن صورت ګرفته را میبینم و ملت قضاوت خود را دارد. ملت میبیند که کیها  با دیده درایی هم مس‌ؤل اند و هم شاکی؟ هم ملت از وضع  شاکي و هم حاکمیت. افراد حاکم در میدیا اکت نموده و دیګران را ملامت و خود را به ترتیب تلاش برايت دادن دارد. 

همینها خود مس‌ؤل وضع اند و صلاحیت دارند اما باز هم شاکی اند. 

عجب دیده درایی؟ 

وضع موجود را باید ازریابی کرد و راههای عملی متناسب به وضع را به شمول سیاست جدید کادری و غیر سیاسی ساختن مراجع امنیتی با اقدام  مشخص همراه ساخت. سیاست مکافات و مجازات کجاست؟ اقدام باید کرد دیر جنبیدن ګناه است. 

از حرف باید به عمل امد و به یقین راههای رهایی ازین جنایات وجود دارد. 

سربازما روحیه و شهامت دارد اما اداره و منجمنت سخت ضعیف عمل میکند و ضعیف است. 

توان مراجع استخباراتی را باید  دوچند و سه چند بلند برد و هدفمند مانند جراح حاذق با ساکلپل داکتر جراح که استادانه تومور و محل مهلک را قیچی و بر میدارد، عمل کردن ضرورت. 

قاطع بودن در برخورد استفاده از ساطور قصاب نیست . این کار به جنایت میانجامد. اما قاطع بودن در چوکات قانون همان مطالبه و ضرورت است که باید روی دست ګرفته شود تا غم و   تراژيدی موجود در اثر بی کفایتی های مقامات هم که است، از بین برداشته و زمینه سازی ادارهء سالم مهیا شود. 

این تنها به شعار و تصادفی نمی شود. فهم، تقوی، تعهد، شهامت و قربانی میخواهد. 

به یقین در افغانستان قحط الرجال نیست. 

و ما علیناالا البلاغ المبین 

دوکتور صلاح الدین سعیدی 

٩/٣/٢٠١٧

٠٠٤٤٧٨٨٦٤٧٤٦٣٨