آرشیف

آشنایی من با رفیق نثار احمد پژوهش از بدنه فعالیت های فرهنگی از طریق وبسايت فضای مجازی جام غور بصورت از هم فکر بودن (تفکر مدنی و فرهنگی داشتن) آغاز، به دوستی ادامه و به سرحد دوستان مخلص کشانیده شد. نثار ویژگی های بارز منحصر به فرد خودش را دارد، او بی اندازه می کوشد اخلاق روابط اجتماعی و اصول دوستی را رعایت کند، به دوست دروغ نگوید، نظر اخلاص مند به دوست داشته باشد، صمیمیت را تا آخر به پای برساند و در کل آدمی از هر لحاظ مسئول و کل اندیش باشد که این افتخار را هرکس دارنده نیست!
از زمان برقراری ارتباط دوستانه ام با رفیق نثار احمد پژوهش سال ها می گذرد و در این سال ها همه تلاش ام این بوده که نقطه ضعف و قابل انتقاد در روش برخورد و روند برقراری دوستی او پیدا نمایم ولی خدا شاهد است که تا هنوز اندک ترین کاستی در رفتار، اخلاق، صداقت، رفاقت، مهر، مهربانی، اخلاص، مردانگی، دلاوری و شهامت وی پیدا کرده نتوانستم. 
حال، نثار هرچه بود، نبود! دیگر او را در جمع مان نخواهیم داشت و دیگر پژوهشگر احوال ما از نزدیک نیست، دیگر نمی توانیم با او درد دل کنیم، به عروسی ها برویم، چکار بزنیم، تبادل افکار کنیم، از همدیگر بگوییم، راز ها را فاش سازیم، کارکرد وکلا و بزرگان غور را فاش سازیم، همدیگر را در آغوش بگریم، صمیمیت را ابراز داریم، بخندانیم و بخنداند….!
نثار در تفاوت فاصله خیلی دوری با ما قرار دارد، او دیگر با زنگ گوشی حاضر به پیوستن در جمع ما نخواهد شد، او خود را از غم لیلیه و اتاق داری پل سرخ، سوخته و برای خلاص داده، او دیگر وضعیت نا امن را سپری نمی کند، دیگر بخاطر دریافت نفقه فامیل با تحصیلات عالی به مناطق دور دست کشور سفر نمی کند و او دیگر به ندرت در جمع ما خواهد بود (اگر خدا خواست) که آرزو پیوستن اش را از دل و جان داریم.
ولی یادش در دلها جاویدان است و خاطرات اش فراموش نا شدنی!، اینکه کوله بار سفر را به قصد آمریکا از جبر زمان بسته است برای مان خسته کن و نا خوشآیند است اما اینکه زندگی خویش را  از انسان های آدم کش محفوظ ساخته، می تواند بخود برسد و برای خود آینده تحصیلی خوب بسازد، خیلی خوش حالم. 
پس، سفر ات خوش، زندگی ات سبز، رویا هایت حقیقت، منزل ات صاف، آسمان ات آبی، و دم ات گرم باد!