آرشیف

خیابان ناله کرد  زخون نو جوانان
حصارغم شد درو دیوار خانه؛شب تارگریستم

به شبناله ها سود نکرد حسرت و  آه  وفراق
گرفت  بغض گلویم را؛به خواب وبیدار گریستم

چه داغهای روا  دارند  به  پاره تن ما
به ماتم نشستم غم دوست واغیار گریستم

زلذت گردون جرعه ی خوشی ندیدیم
درهیاهوی جاده ها ؛پای انتظار گریستم

تاکه چشم به گهواره گشود آغوش پدر نبود
تاکه پای به جاده کشید؛افتاده برگبارگریستم

سایه فگند ابر سیه ماتم زده گان را
بی پا وسر دویدم ؛بر در ودیوار گریستم

کاسته نشود بخون؛ راه آزاده گان وطن
از ظلمت گرگ وسگ وکفتار گریستم

دربند آزادی خون مار جاریست عدو
چونرگس خفته بررخ گلزار گریستم

خائن ومجرم مستور نباشد به چشم ما
دراشک تمساح رهبران پرگفتار گریستم

هندو وبت پرست فرض جهادکرد به وطن
عالم ومفتی ما لب دوخته ؛دربندحصار گریستم