آرشیف

سپاس بر آنكو حصار پيراهن را كند
و برة تن را به سبزة هوا راه داد
كه با عطر پرپشت پونه
اجاق جويبار را گرم كرد
سياه رويي زغال را از خواهش تان رُفت
و چارباغي گنجشك را در دهكدة بيد سر داد
 
اي محرومان افزونترين خواه
كه تيرهاي يخ، سقف اجارة تان را به رگبار بست
اكنون، چگونه امان نامة سبز دشت را ناسپاسيد
چگونه التفات شما بر بازگشت لكلكها كفران ورزيد
شما بي باكان مظلوم
كه سهل، رستمي را فرو مي كشيد و حلاجي را فرا
پروا كنيد از نمك نشناسي به فروردين
پروا كنيد از اهمال شبدر در امكان كوتاه اين پارك
 
سپاس بر مهندس تردست سمارق
كه سهولت آغاز را در تنگنا آموخت
بر زبان راستين گزنه كه تبعيض نيش و نوش را سوخت
و بر خاكستر مرطوب ابر كه از هيچ، اجاق افروخت
 و سپاس بر فلسفة مدرن نوروز
كه بر نقاشي كودكان، جوهری ديگر پاشيد
 
طرح ارديبهشت، مظهر اسم دلجويي
صلاي عذرخواهي از محكومان دنياست
اي جوانمردان سوخته جگر
خون صحرا در لاله، منشور وارستگيهاي شما
و فوران شفقت بهار شايد
ديت بمبارانهاي قهار خداست 
 
(پایان)