آرشیف

پ.ن: زلزله بی برقی بار دیگر کابل را به شدت تکان داد و نوید تاریک را برای کابل نشينان بخشید!

بعد از اینکه توماس ادیسون افتخار کشف برق را بخاطر روشن ساختن جهان بدست آورد، جهان رنگ و روغن دیگری را بخود گرفت و نام ادیسون برازنده تر از قبلی اش گردید که بلندی نام به ادیسون ماند، عالمتاب و درخشانی به جهان!
بعد از همان کشف خردمندانه، همه اتباع جهان می کوشیدند تا افتخار ادیسون را زنده نگهدارند و هم از نعمت و برکت این اختراع سود بخش نفع ببرند و شب های تاریک و سیاهی خود را درخشان تر و روشن سازند.
ادیسون هرچه کرد و به جهانیان نشان داد که در واقعیت اصلی ترین مورد را به ارث گذاشته است که کلیه افراد بشر تا ابد مدیون احسان اش خواهند بود.
مردم افغانستان هم به همان پیمانه که دیگر افراد جهان به ادیسون احترام دارد و از نعمت کشف برق اش استفاده حسن می نمایند اما حالا که گره گشای برق افغانستان خصوصاً کابل بر دست ع و غ است،  همه را با غفلت های بی شمار شان از نعمت برق محروم ساخته اند و اصلا باکی در قبال ندارند چون خود شان جنراتور های اتوماتیک و میخانیک برق دهی دارند و همیشه می توانند از آن مستفید شوند.
گویند زمانیکه "گرگ رهسپار گله شد، وای بر سر یکه دار!" این یک مقوله خیلی جاویدانه و پسندیده است و اغلبا سیخ ها کباب می شوند تا کباب ها.
روی هم رفته، در این روز ها شرکت برشنا نوید های خوشی را بر سر می دهد و امید که به مثابه یک خیال باقی نماند و برای مردم سهولت برق را مهیا سازد.

با احترام
گل رحمان فراز