آرشیف

شمس الدین شمس – رئیس نهاد عدالت طبق یک گزارش اش اعلان نموده بود اینکه قضات و مسئولین عدلی و قضایی در ولایات چون هرات، غور و بادغیس بالای چندین تن از محبوسین محابس فعل نا مشروع انجام داده اند.
وی ادعا داشته بود که در دیدار که از محبوسین ولایات فوق داشته، از ایشان خواستار ابراز مشکلات شان شده بود و ایشان برایش اقرار به موارد فوق شده اند و همان بود که احساس مسئولیت کردیم و از مسئولین محبس ولایت غور خواستار توزیع در این باره شدیم که ایشان از آمدن همچون شخص بخاطر جویای احوال و مشکلات محبوسین انکار کردند و صادقانه اقرار نمودند که همچون حادثه ی صورت نگرفته بود.
حالا این آقا که از شکم خود احصاییه می دهد و نمی داند که چه می گوید، خوب است که دلایل، اسناد و مدارک لازم بخاطر معتبر ساختن ادعا اش ارائه بدارد تا ما هم از قضیه بکلی خبر دار شویم و این قضیه را دوشادوش نهاد "عدالت" پیگیری کنیم!
می گویند که روزی در صالون کنفرانس مقام ولایت غور، یک محفل برگزار شده بود و همان آقا (شمس الحق شمس) هم به همان محفل حضور به هم رسانده بود و کلیه اعضای بلند پایه به شمول والی ولایت، رئیس امنیت ملی و مقامات بلند رتبه ی دیگر با دیدن این شخص که انتحاری گونه لباس پوشیده بود، اضطراب زده شدند و حتی می خواستند وی را از همان محفل به اتهام انتحاری دستگیر کنند اما مهارت آقا خارق العاده بود و قبل از اینکه ارگان های کشفی و عدلی دامی را برای وی ایجاد نماید، همه را به دام انداخت و اگر اینکه نتواند دام را با استدلال منطقی و با مدارک معتبر غنامند سازد، به احتمال زیاد چاه کنی خواهد بود در چاه.
مسئولین ارگان های عدلی می گویند که ما خواهان رسیدگی هر چه بیشتر لوی سارنوالی در قبال این موضوع هستیم و اگر اینکه مسئولین در واقعیت همان کار را انجام داده اند باید به جزای اعمال شان برسند و اگر نداده اند باید از ایشان اعاده حیثیت صورت گیرد!
نوت: در این اواخر، اکثریت مردم با استفاده از روش های گوناگون بخاطر جلب توجه کشور های اروپایی برای گرفتن پناهندگی سیاسی دست به کار های می زنند که اصلا انسان نمی تواند به آن باور کند، مثال زنده اش؛ زرهی ساختن اعضای مشخص وجود کبرا خادمی، تجلیل از روز خر، برهنه ساختن وجود زهرا موسوی، به دشمن دادن کندوز توسط صافی و عذر به مخاطره بودن زندگی اش و یا هم تهمت زدن بی مورد و بی بنیاد آقای شمش الحق "شمس" به مسئولین عدلی و قضایی چند ولایت مختلف!

با احترام
گل رحمان فراز