در سوگ ات سوگواریم!!

خدایا! یا دشمنان را هدایت بنما یا نابود شان گردان!!!
،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،
*آخرین نامه سرباز*
تابوتم کنید و تفنگم را بر روی سینه ام گذاشته و بسوی خانه ام ببرید؛
◀مادر: دیگر دم در انتطار ام نباش
◀ پدر: دیگر نگران آینده ی من مباش چون پسرت ات تا آخرین قطره ی خون جنگیده و از وطن اش دفاع کرده!
◀ خواهرم: ببخش که بقولم وفا نکردم، چون حفظ وطن برایم مهم تر از رسیدن به عروسی تو بود!
◀ برادرم: خوب درس بخوان، از این به بعد برای همیش کلید های موتر سایکل ام از آن تو خواهد بود!
◀ عشقم: گریه نکن، چون من یک سربازم و پیدا شده ام برای جان دادن در راه ی وطن!
،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،
در یک رو دررویی که بین عزیزان جان فدا و حافظان وطن مان (ارتش ملی افغان) و دشمنان خونخوار این سرزمین در ولسوالی جرم ولایت بدخشان بوقوع پیوست، نیروهای جان فدایی افغان که شعار  "یا وطن یا کفن" در رگ و ذهن شان اخلاص مندانه جا یافته بود، تا آخرین دم انرژی شان کوشیدند تا به زودي تسلیم خونخواران نشوند که قبل از حس کمبودی مهمات شان، حکومت مرکزی را از همان حالت با خبر ساخته بودند و از ایشان خواستار حمایت هوایی و زمینی و خواهان اخذ مهمات و تجهیزات شدند و بد بختانه هیچ گوشی در آن وقت صدای آذان سربازان تاج دار را نشنید و همه بلند پایه های بی حوصله آن بانگ را نادیده گرفته و دست بخواب غفلت زدند!
سربازان شجاع که حس وطن دوستی و انسانیت گزیده ترین شعار در قلب بی کینه ی شان بود، بعد از تمام سازی مهمات شان توسط دهشت افگن های بی حس به اسارت دشمن درآمده بودند که با سر بریدگی عزیزان ارتشی مان تمام شده است و بار دیگر همه ملت رنجیده ی افغانستان را در گرداب سوگ به چرخش آوردند و بر ادامه ی افغانستان سرشار از خوشی ها و انکشاف یافته، نقطه ی مکث گذاشتند.
انسان موجود متحرک است که دارنده ی سه ویژگی خاص میباشد که موجودات دیگر را میتوان با در نظر گرفتن همان مشخصه ها از انسان تمایز داد و درک کرد که انسان مقام و منزلت اش بالا تر از آن است که خودش حدس می زند، در صورتیکه به منزلت و مرتبت خویش تجزیه و تحلیل عالمانه و منطقی ژرف داشته باشد و آنها عبارت از؛ سخن اندیشمندانه، استفاده ی حسن از قوه ی نطق اش، ترحم و تقوای وی می باشد که مولفه های تشخیصی و تمایز خود را از زنده جان های دیگر نشان میدهد.
با مرور صفحات این کشتار های دسته جمعی در مسلخ بنام افغانستان و آن هم توسط افغانی ها واقعا مایه ی شرم و لعنت است، ای مزدوران بی مزد و غلامان بی درک! تا کی برای هم وطن ات اینقدر ظلم را روا میداری؟!
با خبر باش که این خلق خدایی دارد
با خبر باش که این جرم سزایی دارد
تکرار در انجام این حملات وحشیانه در این عصر و زمان شاید به عادت مبدل گردد اما ای بی خردان، آیا از فانی و دو روزه بودن این دنیا فراموش کرده اید؟!، آیا نمیدانید که در دار ابدیت از نقطه و ذره ی این خشونت های غیر انسانی پرسش خواهد شد و مجازات تعیین گردیده؟! آیا میدانید که با انجام این حملات "حب الوطن من الایمان" را نادیده می گیرد؟!
اسلام را از لوف سوزن نباید دید، جهان بزرگ است و روزی دهنده خدا، با قطع روزی دیگران و سوگوار کردن عزیزان شان، ثروت را به خود و شادی را برای بستگان تان نجویید که چاه کن در چاه است!
خداوند همه مسلمین را هدایت فرما و برای آلوده گان مرگ عاجل نصیب فرما شود!
بار دیگر، شهادت مظلومانه ی شیران شهید و جوانان گلگون کفن ارتش ملی را تسلیت میگویم و برای بازماندگان شان صبر جمیل استدعا میدارم.

با حرمت
گل رحمان فراز