آرشیف

ســاقـیــا! بـاده مـریـز در پـیـک شـیــاد زمـان 
کـاو بـتــازد بـر مـن و تـو تـا دَم آخـــر زمـان 
کیش خونریزِیست اوراچرس وتریاک مزد او 
مـا نـبـیـنـیـم زو قـضـا وعـدل بـر اولاد مـان

 

درین روز ها، در صفحۀ دوست داشتنیِ ما، جام غور، مطلبی بسیار کوتاه، خلص و عام فهمی داریم، زیر نام: " مصونیت قضایی یا تغییر محل محاکمه"، از استاد لایق و دوست داشتنی ما غوری ها ، نبی ساقی.
با پیشکش داشتن ادب ومحبتم به همه عزیزان خواننده و بویژه برای استاد با همت، با دانش و پر تلاش ، برادر سنجیده، تازه اندیش و رخنه جو ام – نبی ساقی، می خواهم در مورد حسن نظر انساندوستانۀ برادرم ساقی به سیاست شیطان بزرگ در بارۀ مصئونیت قضائی قاتلین اش، اظهار نظر کنم. در جریان چند روز و مرور چند باره ای ام، یافته های من از مفهوم این مطلب کوتاه، ولی هدفمند ، عکسِ آن چیزیست که جلوه داده شده. خیلی امید وارم که ساقیِ عزیزم در اشتباه باشند ، بجای اینکه از باور مندیِ شان به آنچه خطاب دارند، سخن در میان آورده باشند. صادقانه گویم، از خواندن این کوتاه مطلب،رنج میبرم. آیا ممکن است؛ آیا ما حق داریم و یا خواهیم توانست، خواست های امریکا ( نیروی اشغالگر ) را به هر نحوی؛ زیر هر لباس و به هر رنگی که باشد، در ارتباط با آزادیِ و انتخاب محل محاکمه فرزندان قاتل اش، بر حق ومشروع پنداشته، اعمال غیر انسانی اش را قانونیت دهیم؟ نشاید بود که ما به آنچه امریکا از نام و هوای سیاست بشر دوستانه و عدالت و قانونمندی سخن پردازی دارد، باور داشته باشیم ؟! استاد کنجکاوم، بسیار مودبانه؛ بسیار شیرین و ملایم و با محبت سخن دارند در باب عملکرد های سیاسی امریکا نسبت به روح وجان و خون مردم ما، قربانی شده های معنوی و نظامیِ شمشیر و بمب اشغالگر. از مفهوم نهفته شدۀ اندیشه مطلب چنین می برآید که نگارنده به قانون مندی و مشروعیت کردار وصداقت گفتار سیاستمداران امریکائی باور کامل دارد. خیلی خوب میبود ، اگر در اشتبا ه باشم درین باور شان! آنها (دشمنان) ازین ویژه-کوتاه مطلب پیشنهاد گونۀ آموزگار عزیز غوری ام، خیلی ها خرسند و شادان خواهند شد. خواهیم- نخواهیم، چنین پیشنهادات و مطالبی، خدمت مستقیم و جانانه به امریکا دارند. 
برادر ان آموزگار ! آ یا نمیدانیم ؟ که امریکا در نقاط مختلف جهان، حتا در قلب اروپا، در مرکز تمدن کهن و دموکراسی آسمانی ( بقول گرداننده گان سیاسی خود شان)، زندان های مخفیِ دارد، زندانهای که از موجودیت شان، حتا شهروندان محل هیچ اطلاعی ندارند. این شیاد زمین و زمان، از هر گوشۀ جهان هر کسی را که مخالف عملی و آشتی ناپذیرش دید، اختطاف می کند و در آن زندانهای جهنمیِ خودمی اندازد، وآیا کسانی هستید و خواهید گفت که بدست عدل وقضاوت امریکائی (قضاوت که برادر عزیزم ساقی با آن باور قلبی نشان می دهد) می سپرد(؟). مثال ها ی بسیارو گوناگونی، واضح و آشکاری، در مقیاس جهانی وجود دارند که از خو و ذات جنایت پیشه گیِ امریکا حکایت دارند. آنها رباط های اند فاقد حس انسان بودن؛ موجودات اند که عمل کشتن یکی و یا اجتماعی از شهروندان بی دفاع وبیچارۀ ما برای شان ، درست همانند بازی خون آلود ی با فیلم های جنگیِ کارتونی است که در موقع کشتار و خون ریختن از عملکرد شان لذت می برند. آنها فرزندان فیلم های نمایش جنگی اند که یک امریکائی بازیگر فیلم، هزار ها مسلمان عرب را با سلاح آتشین خود، نا بود می کند و همه چیز را در راهش ویران می سازد و بدون اندک احساس حد اقل انسانی، افتخار قهرمانی دارد و تبلیغ و ترویج کشتن. من و شما، برای آنها هیچ کسیم و اصلن نزد آنها ارزش آنرا نداریم که بخاطر قتل ما، فرزند جانی اش را در خانه اش محاکمه کند. آیا، تاریخ بیاد دارد که قاتل، خودش خودرا محاکمه کرده و جزا داده باشد؟ آیا اشغالگر، خودش خود را محکوم به جزا کرده ؟ آنها، حتا با سرخ پوستان بومی امریکائیِ خود عادل نیستند و حتا ظلم دارند و اینرا آگاهان دنیا می دانند، می بینند و می گویند. 
بیائید، در مورد اینکه امریکا در بحث " مصئونیت قضائی و محل محاکمه قاتلینش" (کدام محاکمه؟) چه میخواهد، واقعیت را به مردم مظلوم خود بگوئیم – برسانیم. آن واقعیت اینست که امریکا منحیث یک اشغالگر، می خواهد هر آنچه انجام داده تا کنون و انجام دادنیست در آینده، به ویژه در بخش کشتار غیر نظامیان ما، زیر نام ( به فرموده جانانۀ استاد ساقی، اگر یک امریکائی مرتکب جرمی و یا جنایتی شود باید در خانه اش محاکمه گردد، چون آنجا عدل است وانصاف)، یعنی تمام جنایات جنگی اش را در کشور ما داخل معاهدات امریکا – افغان ساخته، قانون مندی دهد و مشروعیت؛ و در انتها، همین آزادیِ دست قاتلش راکه دارد، قانونی سازد. آن آزادیِ که می گوید: "هر چه میخواهی بکن؛ بکُش بیچاره هارا هر چند دلت میخواهد؛ در تضعیف اسلام بکوش تا جان داری؛ محاکمه میشوی؟ (نمیشوی قطعن!) در خانه ات؛ و اما در او دنیا (شاید؟)". اگر حاکمان ما ( فرزندان صادق پیمانیِ انگلیس – امریکا) از ما، واقعن بپرسند و ما رای موافق با خواست امریکا درین مورد بدهیم، ما بدون شک، شریک تاریخیِ جرم قاتلین در حق خود ومردم خود هستیم. 
هشیاری، اتحاد و با همی غوری، روزی در خانه ما آید!