آرشیف

(1)
گهی با «ایجن» و گاهی به «خارم»
گهــــی با «نیلی» و «سنگ مزارم»
گهی با «پر چمن» گاهی به «لروند»
گهـــــی با «استبیه»دیــــــدن یــــارم
 
(2)
«تگو» بالای «زردبید» کشت «سوزه»
که خـــــــانه یـــــــارمن با پــــای جوره
نشانــــــــی میـــــدهــــــــم اگـــر شناسی
میـــــــــان ابروها کج خــــــال «سوزه»
 
(3)
به «ملکا» «سیل» کنم «یخن» شرینه
به مــــــردم «سیل» کنم زیبا نگینه
خداوندا نگهبــــــان نگیـــــــــن باش
که یــــــــــــار اول و آخر «همینه»
 
(4)
«تگو» بـــــــــــالا غم وغمخانه من
به «تولک» منـــــــــزل جانانه من
به «خواجه بور»بسازین یک سرائی
بیا جانــــــــا به «سیــــــل»خانه من
 
 (5)
میان گنـــدما «دیمر» بــــــگــــــردم
میـــــــان دخترا «رحیمر» بگــــردم
میان دختـــــرا رحیمـــــــه چــه باشه
خواهرک خورد او «سایرر» بگردم
 
(6)
«همیتو» میروی لنگر نداری
مگر عشق مــــرا باسرنداری
مــه که عشق ترا با دیده دارم
تو که کافر شدی بــاور نداری
 
(7)
به عشقت ترک سر کردم چه فایده
زجــــان قطع نظـر کردم چه فایده
به خــــــاکستر نشستم تــــا به زانو
 مــه که خاکی به سرکردم چه فایده
 
(8)
سرکـــــــوهی بلند نـی میزنم من
شتر گم کرده ام «پی» میزنم من
شترگــــــم کـــــرده ام شتر بادی
برای یافتنش «ری» میــــزنم من
 
(9)
عجب کوه های بلندی داره «لارغه»
بدور خــــود کمنــدی داره «لارغه»
بـــــــــدور او کمنــــــــد او چه باشه
عجــــب زنای قشنگی داره «لارغه»
 
(10)
لبت بــــــوسم دهـــان آب حیاته
عبادت در جهان صوم و صلاته
زکات لب بــــده شوخ شکـر لب
 که یک شرط مسلمانـــــی زکاته
 
(11)
لبانت پسته را میمانه جانا
گل سربسته را میمانه جانا
لبی کـــه از لبانت کام گیره
گل هم بستـه را میمانه جانا
 
(12)
«چل ابــدال»ولـی دردم دوا «کو»
بــرو عـــرض مـرا پیش خدا «کو»
دعــــای مـن همــی باشه شب و روز
به هـــــرجا دشمنـی دارم فنــا «کو»
 
(13)
بنالـــــم درد مــــــــن کمتر نمیشه
زمستان گـــــــل بمن ما سر نمیشه
بگشتم کوه بکوه صحرا به صحرا
یکـــــــی مانند مـــــاه پیکر نمیشه
 
(14)
دو تــــا کفتر سر دیـــوال میرفت
یکـی پیش پیش یکی دنبال میرفت
به قربان سری پیش پیش بـــگردم
که مــــاه چـــارده از دنبال میرفت
 
(15)
شب مهتاب که تاب من نیامد
زدم فریاد که یـــــار من نیامد
زدم فریـــــاد از دست جوانی
جوانــــی هم به کــارمن نیامد
 
(16)
سفر کـــردم به اول از خــراسان
  رسیدم تــا مــزار خواجـــه عثمان
زیارت کـردمش از روی اخلاص
نگــــــارم را خـــــدا باشه نگهبان
 
(17)
غمای تو  از از حصار انداخته مارا
چــو «کوک» با خـمار انداخته ما را
غمـــــــای تو از غمای لیلی بتــر شد
بــــــه پـــــای هر مزار انداخته ما را
 
(18)
ستاره سر «نما شام» پر جلایه
دل عــــــــاشق به بــالی زینبایه
دل عــــــــاشق مثال گرگ گشنه
امیــــــد گـــــرگ گشنه با خدایه
 
(19)
خـــــداواندا خداوند جهانی
خــــداونـد زمین و آسمانی
خداوندا تو پیران را بیامرز
جوانا را به کام دل رسانی
 
 (20)
نماز شام قریبـــی رو بمن کرد
دلم جولان زد و یــاد وطن کرد
نمیدانــــــم پــدر بـــود بــا بـرادر
سلامت باشه هر کس یاد من کرد
 
(21)
«کجکــا» ها عین و غینه بی بی کوکی
به «خیــــل»ارباب حسینه بی بی کوکی
همــــان بوسای که بــــا من وعده کردی
به گردنــــــی تــــو دینه بی بی کــــــوکی
 
(22)
به پشته «بور» شدم «کورو» دیار
گله دختـــر قطــاره «او» میاره
نشانی یــــــار خود را گر بگویم
همان چادر «چکن» با یک کنار
 
(23)
دیشب با خانه های «پل پوش» بودم
میــان سبزه های روی پـــــوش بودم
سری سبـــــــزه به روی سینـــــه من
گهــــــــی خواب گهــــی بیهوش بودم
 
(24)
مــــــــرا عشق نگــــارم خون جگر کد
به مغـــــــز استخـــــوان مــــــن اثر کد
دیشب رفتـــــــم که تــــا رویش به ببینم
« خروسک، نــامراد» «بانگ سحر کد»