آرشیف

غروب کرده ام، غروب، شام شام، چه گویم
مـرا شکسته ای، عــزیز بیکلام، چه گویم
 
سکوت کرده ای، سکوتِ آخرین و نگفتی
که بیتِ واپسین شعـرِ ناتمـام، چه گویم
 
جلادت و جوانی از تن و توان افق رفت
یقینِ من، دگر ز بامـداد کام چه گویم
 
عزایت، ای شراره تر ز شورِ نوحه، چه گریم
رثایت، ای رسـاتر از سـرود هام، چه گویم
 
قلم شوم، قلم که تسلیت به شهـر نویسم
ولی چو وارسم به قعرِ دل، برام، چه گویم
 
نهـاله هـای بخت را بریده اند ز فــردا
امید را، ستاره های پرپرِ مدام، چه گویم
 
به جهل، جهلِ بی امان، که کُشت باز چراغی
اگـر کـلام حق شوم، بجز سـلام، چه گویم
 
صوفیه ـ 1389