آرشیف

 

طبق گذارش مطبوعات بین المللی ، وزاری خارجه کشور های عضو اتحادیه اروپا بعد از جلسه مشترک خود ، روز دوشنبه 22 ماه اپریل 2013 ( دوم ثور 1392 خورشیدی ) اعلان نمودند که در واکنش به « اجرای اصلاحات سیاسی در برمه » تحریمهای تجاری و اقتصادی علیه این کشور و مقامهای ارشد آنرا بطور کامل لغو کرده اند. خبر مذکور جالب و در عین زمان تکاندهنده بود. معلوم نیست هدف آنها کدام اصلاحات ! سیاسی است؟ حالانکه میانمار به نسل کشی متهم است ، و این پروسه هنوز هم نه تنها قطع نگردیده ، بلکه بر عکس جریان دارد. اندکی در مورد کشور میانمار : 

برما یا میانمار کنونی از کشور های جنوب شرق آسیا است که در اتلس جغرافیائی (1) چنین معرفی شده است : نام رسمی ، اتحادیه میانمار . پایتخت کشور شهر یانگون با جمیعت سه میلیون سیصد و هفتاد هزار ( 33700000) نفر در سال 1993 میلادی . سال استقلال اش از انگلستان چهارم جنوری 1948 – م ، با مساحت ( 676577 ) کیلومتر مربع و با نفوس (43238000 ) نفر در سال 2002 میلادی . نژاد ها ، زبانها و پیروان ادیان مختلف در آن زندگی میکند. هویت اتنکی برمه یی ها در اکثریت قرار دارند. اقلیتهای قومی عبارت اند ازکارنها ، شان ها ، چینی ها ، بقه ئیها و دیگران. فیصدی پیروان ادیان به این شرح میباشد. بودایی ها ( 87،2% ) مسیحی (5،6%) مسلمان ( 3،6%) و پیروان بقیه ادیان و مذاهب ( 3،6% ) . طوریکه ارقام ذکر شده میرساند اکثریت کامل اتباع برما بودایی ها اند. بعلاوه پیروان سایر ادیان ،اقلیت کوچکی از مسلمانان قوم روهینگیا نیز در ایالت راکین کشور برما زندگی میکنند. اکثریت مطلق مسلمانان میانمار مردمان فقیر بوده ، در ارگانهای ملکی و نظامی کشور میانمار حضور و نقش ندارند. 
طبق گزارشات منابع خبری بین المللی ، سال پار تندروان بودایی آگاهانه ، برنامه ریزی شده و تقریبآ با تائید عده یی از مقامات در دولت میانمار ، بر محلات مسکونی مسلمانان به منظور اخراج جبری آنها از کشور میانمار و یا هم نابودی کاملشان دست به جنایات هولناکی زدند که چیزی شبیه بود با قتلهای یهودیان بجرم یهود بودنشان بدست اعضای حزب نازیهای المان برهبری ادولف هتلر. کشتن گروپی ارمن ها بدست نظامیان دولت ترکیه عثمانی .
بعد از آغاز جنایات مسلمان کشی در میانمار ، رییس جمهور آنکشور بشکل بیشرمانه در یکی از شخنرانیهایش گفته بود که آنعده از مسلمانانیکه کشته میشوند ، اتباع کشور میانمار نیستند. این گفته های سخیف و ضد بشری رییس جمهور برما ، جدآ باعث تحریک بودايیان افراطی گردید ، تا با دست کاملآ باز وبدون ترس و هراس از قانون! دولت ! پولیس! ، در قتل عام و غارت مسلمانان ، به یغما بردن اموال و دارایی آنها ، به آتش کشیدن منازل و مساجد مسلمانان ، و حتی انجام تجاوزهای جنسی به زنان مسلمان در پیش چشمان اعضای خانواده و اقارب آنها ، بزنند. هیچ کس به داد این درمانده گان اسیر در دستان بودائی ها نرسید. کشور های غربی و ایالات متحده امریکا که خود را به اصطلاح مدافعان !! حقوق بشر میدانند ، در هولناکترین حادثه دهه اول سده بیست و یکم ، یعنی نسل کشی برنامه ریزی شده ئی مسلمانان در برما ، لب از لب نگشودند. 
اگر خود را با تکرار این جمله که : « کشور های غیر اسلامی یا کفری به غم مسلمانان نبوده و نیستند» فریب و یا هم قناعت !! بدهیم ، حق داریم به پرسیم که : مسلمانان و جهان اسلام یا کشور های اسلامی در زمینه جلو گیری از نسل کشی عریان و برنامه ریزی شده ئی مسلمانان برما بدست بوداییان چه کردند؟ آیا سران عیاش و تن پرور کشور های ثروتمند خلیج که با صادرات نفت خود ماشین جنگی این کشور را فعال نگهمیدارد ، اگر به فرض آواز شان تاثیری هم در ختم این غایله بر جا نمیگذاشت ، نمیتوانستند یکبار هم که شده بود ، صدای اعتراض شانرا بلند میکردند؟ سایر رژیمهای اسلامی و بخصوص تکه داران ریش ببر در کشور های اسلامی چه کردند؟ 
همه بخاطر داریم مادامیکه یک کشیش دیوانه و مریض امریکائی ( جونز) اعلان نمود میخواهد یک جلد از قرانکریم کتاب مقدس مسلمین را در حریم کلیسایش بسوزاند ، در تعدادی از کشور های اسلامی از جمله افغانستان ، چه بلا های نبود که بر پا نکردند؟ بیاد داریم که تعدادی از مسلمانان صادق و ساده دل افغانستان در تظارت اعتراضی شان علیه عمل انجام ناشده آن کشیش امریکائی که ( بگمان غالب بدستور سازمانهای استخباراتی غرب بمنظور رسیدن به اهداف معین صورت گرفته بود ) کشته شدند؟ در عمل احمقانه آن کشیش یک جلد قران کاغذی تحریق میگردید ، لاکن در نسل کشی دولتی میانمار از امکان بعید نیست دهها مغز که کلام خداوندی ، یعنی قرانکریم در آنها حک بود ، و صدها قلب که بخاطر کلام خدا میطپید ، مورد اصابت مرمی قرار گرفته و از هم پاشیده شدند.دهها طفل و نو جوان مسلمان برمائی که ممکن اکثریت ایشان قاری و حافظ قران میگردیدند ، با هزاران آرمان و آرزوهای بر آورده نشده به خون غلطیدند. لاکن در افغانستان از خورد تا کلان ( دولت و مردم ) در برابر این جنایت مانند سنگ ساکت ، جمود و خاموش ماندند. چون بادار کلان که رازق دالری عده ئی از تکه داران اسلام در کشور است ، یعنی امپریالیزم امریکا درین نوبت ، یا بعبارت دیگر در مورد نسل کشی مسلمانان برما که در اجرای آن مخالف نبود ! نمیخواست سر و صدا بر پا گردد ، همه با خاموشی معنی دار آن جنایات را نظاره کردند و چیزی نگفتند. وای بر این رهبران !!! دالر خور شان. بدون شک عده ئی با خود گفته باشند که :« ما نوکر خان هستیم ، نه از بادنجان » مثلیکه از زبان عده ئی ازین تکه داران در مورد موجودیت کمیسون مستقل حقوق بشر افغانستان بار ها شنیده شده که « این چنین یک سازمان یا اداره در اسلام وجود ندارد !! ، در مورد عدم رعایت حقوق بشری مسلمانان میانمار هم چنین استدلال کرده باشند؟؟ 
اما در مورد کشورهائیکه در ایجاد کمسیون حقوق بشر در چوکات سازمان به اصطلاح ملل متحد ! نقش داشته اند ، نه تنها از کنار این همه جنایات وحشتناک به آرامی و بدون سر و صدا عبورکردند ، بلکه با دیده درائی خاص ، دیروز با یک تصمیم شرم آور شان ، طوریکه در سطور نخست نگاشته شد ، وزرای امور خارجه کشور های اتحادیه اروپا ، با وجود آنکه میانمار به « پاکسازی قومی مسلمانان » متهم است ، همه تحریمهای اقتصادی و تجاری علیه این کشور را لغو کردند؟؟ این در حالیست که سازمان دیده بان حقوق بشر مقامات کشور میانمار را در ارتباط با خشونتهای سازمان یافته سال گذشته (2012 ) علیه اقلیت مسلمان روهینگیا ساکن در ایالت راکین میانمار که از سالها قبل در انولایت زندگی داشتند ، مسوول دانسته و به پاکسازی قومی متهم کرده است ، بدون در نظر داشت آن ، همه تحریمهای اقتصادی و تجاری علیه دولت و مقامات بلند رتبه دولتی آنکشور را لغو اعلان نمودند. صدای مسوولان بخش آسیائی سازمان دیده بان حقوق بشر را که بار بار از نسل کشی رسمی و دولتی در برما پرده برداشته بود ، چرا در نظر نگرفتند؟ بخش آسیائی سازمان دیده بان حقوق بشر که سال گذشته شواهد و مدارک خود از محل و نتایج گفتگو با صدنفر از باشندگان ایالت راکین و ساحات دیگر مبنی بر بی تفاوتی دولت برما در قبال پاکسازی های آگاهانه قومی و جنایت عریان علیه مسلمانان ایالت راکین نشر کرده بود ، با اطلاع از تصمیم دیروزی وزرای خارجه کشورهای عضو اتحادیه اروپا مبنی بر لغو همه تحریمات اقتصادی برما ، آنرا « زود هنگام و تاسف بار » توصیف نموده است. 
مدیر بخش آسیائی سازمان دیده بان حقوق بشر در صحبتهایش گفته است که : « … نیروهای امنیتی در مواردی مداخله کردند تا از خشونت جلوگیری کنند ، اما آنها اغلب در زمان حملات ، خود را کنار کشیدند ، یا بطور مستقیم از مهاجمانی که مرتکب قتل و جرایم دیگر میشدند ، حمایت کردند. » در جای دیگر از سخنان او آمده است که : « دولت میانمار در کمپاین پاکسازی قومی علیه روهینگیا[ئیها] دخالت داشته است. کمپاین که تا امروز از طریق ممانعت از کمک رسانی و محدودیت در تردد آنها ، ادامه دارد. » (2) 
تلویزیون بی بی سی که به یک فیلم ویدوئی دست یافته و آنرا روز دوشنبه 22 ماه اپریل 2013 – م به نشر سپرد ، بطور واضح نشان میدهد که پولیس میانمار شاهد خشونت علیه مسلمانان بوده ، اما اقدامی انجام نداده است. بقول بی بی سی این ویدیو که ماه پیش و از خشونت های شهر میکتیلا فلمبرداری شده ، نشاندهنده کشته شدن 43 نفر و همچنان در ویدیوئی مذکور حمله بر یک مغازه طلا فروشی مربوط مسلمانان ، غارت اموال و بعدآ به آتش کشیدن آنرا بواسط افراط گرایان بودائی ، بنمایش میگذارد. 
بقول تلویزیون بی بی سی ، این ویدیو را پولیس میانمار فلمبرداری نموده است. (3)
با وجود موجودیت این همه اسناد ، شواهد و ارائه آنها توسط سازمانهای حقوق بشری به مقامات دولتی کشور های به اصطلاح حامی ! حقوق ! بشر ، باز هم کشور های عضو اتحادیه اروپا ، متاسفانه آن کردند که سیاست ( اصلی و حقیقی ) آنها ایجاب میکند ، و همچنان بدون شک این کار مورد تائید بادار کلان نیز بوده است. از دیدگاه « امپریالیزم جهانخوار امریکا » ( گفته همیشگی ببرک کارمل ) که بر طبل دموکراسی ، آزادی ، حقوق بشر … میکوبد ، حقوق بشرمعنی و مفهوم دیگری دارد. هر کسیکه با امریکاست ، امر و نهی مشروع و غیر مشروع اش را میپذیرد ، بشر و دارای حقوق بشری است . بر عکس ، آنهائیکه به خواسته های آزمندانه این یکه تاز حریص کره خاکی تمکین نکنند ، نه بشرند و نه هم دارای حقوق بشری. شاهد آنیم که چگونه امریکا به بهانه های مختلف فرسنگها دور در ماورای ابحار میتازد ؟ خون میریزد و آتش بر می افروزد. حقوق بشر از دید امریکا و متحدان به اصطلاح متمدنش بر عکس آن است که دیکران فکر میکنند.دنیا سر چپه شده. کشور های به اصطلاح متمدن ! و حامی ! حقوق ! بشر به رژیمها و ادیانیکه بمیل امریکا باشد ، اگر دست به نسل کشی هم بزنند ( مانند میانمار ) امتیاز میدهند. مانند امتیازیکه در بدل نسل کشی مسلمانان میانمار ، به دولت برما داده شد. یعنی لغو همه تحریمهای اقتصادی و تجاری. بعید به نظر نمیرسد و تشویش آن وجود دارد که این کار اتحادیه اروپا باعث تشویق کشورهای دیگریکه در جغرافیائی شان مشکلات موجودیت اقلیتهای دینی – اتنیکی دارند ، نیز بگردد. بیمش میرود برداشت آن نگردد که تو بعنوان قوت بر تر چون توان داری ، بکش ، حریق کن ، از خانه و کاشانه صاحبش را بیرون بساز … و از اتحادیه اروپا امتیاز بگیر. 
افغانستان هم که با موجودیت نیروهای حدود پنجاه کشور ، منجلمه کشورهای اتحادیه اروپا ، و ا زبر کت آنها دارای رژیم در ظاهر دموکراتیک گردیده ، زعیم ملی ! اش نیز گاهی دست به چنین حاتم بخشی ها ی همچون وزیران خارجه کشور های عضو اتحادیه اروپا میزند. اما ضرور است دانسته شود که رهبر ! ملی ! افغانستان از کشور های غربی آموخته ، و یاهم بر عکس آن ، وزرای خارجه کشور های عضو اتحادیه اروپا از اقدام جسورانه آقای کرزی بهره برده اند . اقدام او در مورد فرزندان برادران نا راضی اش با شعار انفجار و انتحار. اگر کشته شدید ، بقول ملا قمر الدین به بهشت میروید. و اگر زنده ماندید و توسط نیروهای امنیتی دستگیر شدید ، از جانب کاکای جوانمرد تان ، بعنوان کسیکه بالاتر از قانون عمل کرده و میکنم ، شما برادرزاده های عزیز و قهرمانم ! را بعوض جوانان مستحق ، تحصیل کرده و لایق ولایات : زابل ، بادغیس ، پکتیکا ، دایکندی … و بخصوص جوانان کنری که پدران شما و نظامیان کشور دوست و همسایه مان پاکستان با شلیک موشک و راکت آنها را حتی اجازه درس خواندن در زیر آفتاب سوزان هم نمیدهند ، به ( بهشت ! ) روی زمین یعنی شهر استانبول کشور ترکیه میفرستم تا با پولهای مالیات مردم افغانستان عیاشی و تحصیل کنید که تا در برگشت احتمالی دوباره به افغانستان ، به انجام کار های تان موفق تر باشید. سوال در اذهان همه خطور میکند که : نشود این اقدام محترم کرزی هم خدای نا خواسته باعث تشویق سایر پسران برادران نا راضی اش در کار انتحار و انفجارگردد. 23 ماه اپریل 2013