آرشیف

حاجی محمد سعید (مشعل غوری) فرزند حاجی محمود خان غوری است که درسال 1295 هجری شمسی در قریه نیلی السوالی تیوره ولایت غور متولد و بدامان پدرفاضل و هنرپرورش تربیت یافته، علوم متداله را نزد پدر، عمو و اساتید محل فراگرفته. مشعل از دوران طفولیت به هنر ، شعر و ادب علاقه خاص داشت و پدرهنرپرورش که استعداد فطری اورا مشاهده میکرد در تربیه او سعی بلیغ میفرمود. مشعل خط ثلث، نستعلیق و شکسته نستعلیق را زیبا نوشت و اشعارمناجات، حمد، نعت و قصاید و اقسام شعررانیکوسرائیده، اشعاراوماننداکثرشاعران کهسار مملوازوصف طبیعت باامتزاج ظرافت و خوش طبیعی است. مشعل بعدازوفات پدرمرحومش درحوالی سال 1320 شمسی غرض کسب بیشترعلم و هنر و تحقیق در مکتب بهزاد از غور مسکن اصلی اش به هرات نقل مکان نمود. در هرات بحیث معاون صنایع فنون ملی که تحت ریاست افتخاری حباب ملکیار تاسیس یافته بود تعین گردید. مشعل درموسسه صنایع فنون ملی شعبات میناتوری، حکاکی، حجاری، سرامیک، مجسمه سازی، سراجی و امثال آن دائر و به فعالیت آغاز نمود. مشعل در شعر شیوه خاصی دارد و از شعرای درجه اول معاصر بشمار می رود و بزبان اصطلاحات غور سخن میزند و اشعاری خاص بزبان و لغات عامیانه غور و هرات نیزسروده است. مشعل میناتوریست مشهور است وقتیکه یک میناتوریست شاعرهم باشد اشعار او باآمیزش و نفایس طبیعت امتیاز خاصی می بخشد که آن کیفیت و زیبائی دراشعاردیگر شعرا کمترسراغ می شود. مشعل انواع شعرراسروده و از عهده آن بخوبی برآمده است. اشعارو نوشته های مشعل خیلی زیاداست که قسمت کلی آن درزمان  حمله روسهابه افغانستان ازبین رفته و سوختانده شده است . استاد مشعل دورهء چهار ساله را سناتور انتخابی ولایت غورات در مجلس سنا یا
(مشرانوجرگه) بودند و آنچه نقص و انتقاداتی را که درساحه سنا دیده بودند کتابه بنام ((خالیگاه های سنا)) در دورء سناتوری خویش نوشته اند که فعلاء مفقود است. 
استاد محمد سعید مشعل یکی از چهره های تابناک هنر نقاشی و منیاتوری معاصر کشور است. وی خدمات شایانی را در عرصه گسترش و ترویج سبک میناتوری و نقاشی بهزاد انجام داد استاد نه تنها در داخـــل کشور، بلکه بیرون از مرز های این سر زمین هنر خیز و هنر پرور از نام و شهرت برخوردار بود که هنرمندان چیره دست به هنر نقاشی و منیاتوری او عرج فروانی قایل اند.
اگر به آثار و تابلو های بجـــــا مانده استاد به دقت نظر انـــدازی شود، دیده می شود که وی چگونه در ناله پرندگان درخشندگی و طروات گلها و شگــــــوفه ها ، غرش و مستی امـــــواج دریا ها
، حسن و مقبولی و تناز پریرویان و وجد و سماع صوفیان ، طوریکه حافظ ، جامی ، مولوی و عطار نیشاپوری در شعر می سرودند وی در هنر نقاشی و میناتوری خویش مجسم مینمود. او با نگاه هنرمنــــدانه درک قوی، چـــــرخش اسرار آمیز قلم نقاشی احساس درونی را به حیث بهترین و بزرگترین اثر های هنری خویش را به وطن داران خویش هدیه میکرد. اقلب هنر شناسان به این عقیده اند که نقاشی را باید به شعر مقــــدم شمرد زیرا نقاشی زبان عمومی است و همه اقوام و ملل از آن بهره میبرند. هر چند مکتب هنری استاد کمـــــال الدین بهزاد با گذشت زمان رنگ عوض میکند ولی نمود ها و جلوه ای برازنده هنری این مکتب به همه رسالت هایش حفظ گردیده است. زیرا تداوم شیوه این مکتب را میتوان در وجود هنرمندانی جستجو کرد کــــــه قسمت اعظم زندگی پربــــــار خود را با تحمل مشکلات فروان در احیای این هنر دلسوزانه وقف نموده و در پرتوی رهنمود چنین ابر مردان هنر است که نام نـامی مکتب و هنرستان بهزاد را در محیط ادبپرور هرات زنده نگه داشته است.
استاد مشعل از جمله چهره ها هنری و بــــــا اعتبار فرهنگی کشور است که هنر نقاشی و میناتوری را در سطح افغانتسان  به حیث یک میراث فـــرهنگی حفظ کرده است، زیرا به اساس ابتکار او 38 سال قبل از امروز هنر میناتوری جــز مضامین دارلمعلمین وقت هرات در آمد و صد ها شاگرد صنوف عالی آن ادب گاه را از همان وقت بصورت عملی و نظری در ســـاحه هنر میناتوری آموزش داده است که بیشتر آنها به صفت معلم هنر ها ظریفه در سر تا سر کشور تقسیمات و توظیف گردیده اند. مفکوره تاسیس لیسه استاد کمـال الدین بهزاد و خانه هرات نیز از ابتکارات آن استاد بزرگوار می باشد. که بعد از فراغت از این لیسه به پوهنخی هنر های زیبا پوهنتون هرات شامل میگردند. استاد محمد سعید مشعل با وجود کبرسن و مریضی قلبی که طی سالـــهای اخیر دامن گیرش شده بود هرگز خود را به بستر بیماری نینداخته بلکه در اتاق هنری اش از آموزش دادن شاگردان جدید به تدوین آثار و فرآورده های ادبی و هنری اش مــــی پرداخت و از علاقه مندان و شیفته گان هنرش کـــه همیشه بدیدار او می شتافتند با گرمی استقبال می کرد. سر انجام این هنر مند شهیر کــــــه او را بهزاد ثانی لقب داده بودنـــــد به عمر 84 سالگی در سال 1376 خورشیدی در هرات چشم از جهانی فانی پوشید و در جـوار مزار حضرت امام فخرالدین رازی ( رح ) بخاک سپرده شد. روح اش شاد باد
.

درین هفتادسال از عمربیجاسوختم مشعل
کنـون بـایـد تـحـمـل کرد زیرا نیستم دیری