آرشیف

2020-3-30

رفعت حسینی

گنجینه ها! در افغانستان

برمبنای دریافت هایم مینگارم:

قلم یاخامه درخاکستان افغانستان هیچگاهی درست بکارنرفته است چون کسیکه قلم را بکارمیبرده است، آدم «درستی» نبوده است.

محمودغزنوی ، یک ستمگر افغانستان، پسرش مسعود را والی حوزه هرات تعین نمود ومسعود ازبزرگترین اوباش های روزگارخودبود.

دوکارنخست مسعود اینهابودند:

یک.

جاسوسانی را دردربارپدرش درغزنی بکارگماشت

دو.

درساختمانی که درهرات زندگی وفرمانداری مینمود سالونی را درکنار خوابگاهش اتاق سکس یاپورنوساخت. فرمان داد که نقاشی ازسمرقند بخواهند.نقاش دیوارهای آن سالون را با رسامی های پورنوگرافیک پُرکرد.

جاسوسان پدرش ازین سالون بغزنی خبردادند.محمودیک آدم را تعین کرد که هرات برودوازنزدیک باچشم ببیند. جاسوس مسعودبه مسعوداحوال داد. مسعودامرنمودکه نقاشیها راپاک کنند.

رذیلی که جزفرومایگی پشیزی حیثیت نداشت ،شاعری بنام منوچهری دامغانی بود.وی قصیده های فراوانی درمدح {سلطان مسعود الغزنوی} سروده است . واین مسعود هیچ وهیچ وهیچ کاری برای رفاه زندگی مردم بسرنرسانیده بود.

وخوداستاد!منوچهری بزرگ!درپیرامون برابری ورهایی ازستم ومبارزه وداد خواهی وارزشهای پرورش وآموزش وارجناکی کودکان وبانوان درزندگی بشر،ولویک مصراع ویایک قطعه کوچک هم ندارد.

ولی منوچهری را درکتابهای باصطلاح ادبی!!،یکی ازمفاخرفرهنگی افغانستان میشمارند. دردهه چهل یک مکتب ابتدایی درکابل ویکی درغزنی بنام منوچهری ایجادگردید.

ازلاابالی گری های دیگر:

درپیرامون شمس تبریزی آنقدرمطلبی که درلسان پارسی نبشته اند درباره خودخورشید ننوشته اند وتا هنوزازسوی بسیاری آدمهای باسواد پذیرفته نمیشود که شمس یک افسانه خیالی است. تـَوَهُم است. مگرشمس را آفتاب زندگی جلال الدین بلخی میشمرند. واگرچیزفهمی چون رضابراهنی یک گپ عقلانی درمورد شمس گفت ونبشت،اورا نادان! وبی سوادمیخوانند.

درگذشته هم اینچنین بود.درمناقب العارفین،از شمس‌الدین احمد افلاکی،( به کوشش تحسین یازیجی، چاپ سوم تهران: ۱۳۷۵، چاپ آشنا، ) دربرگه ۳۴۹آمده است:

« روزی حضرت مولانا شمس‌الدین تبریزی عظّم الله ذکرهُ فرمود که هر که میخواهد انبیا را ببیند مولانا (منظورجلال الدین بلخی شاعراست) را ببیند. سیرت انبیا او راست. از آن انبیاء که به ایشان وحی آمد! نه خواب و الهام.»

ازقدیمها که بگذریم همین حالا وضع خیلی نابهنجاراست. حیدری وجودی شاعری ازپنجشیراست. دروصف یکی ازاوباش ها وبدسیرتان دوره جهاداسلامی ،قسیم فهیم پنجشرزاده، شعری نگاشته است وبا این شعرنابجای خودحیدری ، دربرابرفرهنگ ومدنیت قدبرافراشته است. ویکی ازشاعران دیگرکه تاجک است بسبب ۸۰ سالگی حیدری برای وی ستایشنامه نگاشته است. روزنامه راه مدنیت هم بدین مناسبت وجابازکردن دردل پنجشیریان مجاهد وخاکسترهای باقیمانده از احمدشاه مسعود وشورای نظاروبنیادقسیم فهیم ،<سفسطه> یی را درباره حیدری وجودی منتشرنموده است.