آرشیف

2014-12-28

محمد نعیم جوهر

گـلـــــــوي ماشه به انگشت اگرفشار دهي

زجورِیارندارد دمی قرارانگشـــــــت
ازین سبب شده امروزبیقرارانگشت

برو،زدفترودیوانِ این زمانه بخــــوان
هزارقیصۀ بنویشتۀهزارانگشـــــــت

زانوری وسنائ وسعدی وحافــــــظ
کشیده ازدلِ شاهنامه زُلفِ یارانگشـت

کلامِ رودکی وبیدل وسلیم وکلیـــــــم
نویشته دردلِ تاریخِ روزگارانگشت

نه پاوسرنه کمر،کی قدِرساتانـــــد
که بازوبسته کندصدگِره تارانگشت

بزوروبازوی انگشت،به چشمِ کم منگر
که زهررابکشدازدهانِ مارانگشـــــــت

زرازوحکمتِ انگشتها مشو غافــــــــل
به زنده ماندنِ توداده،اعتبارانگشـــــت

زبسکه فرقِ سرم تیشه وتبربشکست
که بینِ ماواجل مانده بود،چهارانگشـت

گلوي ماشه به انگشت اگرفشاردهي
به گردنِ تورساند تنابِ دارانگشــــــت

نمودِدستِ من این پنجه های رنگین است
ندیده ام به کسی پنجۀ چنار انگشـــــــت

فدای( جوهرِ) ذاتت شوم خدا یابـــــــــاز
که دادۀ تومرادست درکنارانگشـــــــــت
 

محمدنعیم جوهر
07.09.2011
آلمان