آرشیف

 مقدمه
همان طوری که   آگاهی دارید کرزی صاحب  چند وقت پیش فرموده بودند: « مرزه ریاست جمهوری را چشیده ام حال ایلادادنی نیستم» اما بعدا شاهد بودیم که ارباب صاحب امریکا گفت: « ایلا کن بچیش » تو کی هستی که از پیش خودت تصمیم میگیری پس ما چکاره هستیم.  با این فرمان امریکا خواب کرزی صاحب خراب شد.
اما ایلادادن قدرت بسیار سخت است بخصوص برای کرزی صاحب بنابراین چندین پروسه را روی دست گرفتند تا در قدرت بمانند. نخست اینکه از برادران طالب در خواست آشتی و شریک شدن در قدرت را کردند که آنها با چندین حمله خودکش پاسخی دندان شکن به کرزی صاحب دادند که دندانهای مبارکشان ریخت.
کرزی صاحب وقتی از طالبان ناامید شدند رو به کرد  به  مجاهدین و جبهه متحد ملی و از آنها درخواست کمک و همکاری کردند تا با شریک کردند دوباره آنها در قدرت بخت خود در انتخابات آینده را بالا ببرد.  آنها هم گفتند از کاندیداتوری خود در دور بعدی انتخابات دست بردار تو را در جبهه خود شامل میسازیم. بلی این تحقیر برای کرزی صاحب گران آمد رو به دشمنان کرد.
سیاست است میگویند پدر و مادر ندارد ایشان تا دیروز مخالفان سیاسی خود وابسته به ایران ، هند و روسیه میدانست اما حالا خود شان بجای خدمت و دلجوی از مردم به کشورهای خارجی رو آوردند نخست خود جناب شان به هندوستان تشریف بردند در لابلای مسائل عادی درخواست حمایت دولت هند در انتخابات آینده از کادیداتوری خود را مطرح کردند. مثل اینکه با پاسخ مبهم و چند پهلوی هند روبرو شدند. 
بعد از آن معاون دوم خود را به ایران روان کردند تا از دولت ایران در خواست کمک کند. معاون دوم هم دست خالی از ایران برگشتند.
خود حضرت رئیس جمهور یک  نامه به رئیس جمهور روسیه نوشتند و درخواست کمک کردند رئیس جمهور روسیه هم از نامه کرزی استقبال و پاسخ نامه شان را دادند. این حرکت روسیه امریکا را خشمگین کرد بنابراین خیلی زود معاون رئیس جمهور امریکا جووبایدن  راهی افغانستان شد و در کاخ ریاست جمهور کرزی صاحب را گوشمالی داد تا او باشد  دیگر بار پای روسها را به افغانستان باز کند. به کرزی صاحب هشدار داده شد که اگر از این کارها بکند  همان معامله را با او میکنند (بدور باشد از شخصیت کرزی صاحب) که انگلیسی ها و روسها  با  شاه شجاع و  ببرک  انجام دادند.
کسیف ترین چیز در افغانستان ( داستان طنز)
کرزی صاحب همه راه های رسیدن به قدرت دوباره را بر روی خود بسته دید ناچار رو آورد به مردم افغانستان  که هشت سال است بدون پرسان از آنها برآنها  ریاست کرده بود. بعد از مشوره های بسیار با مشاوران دالر بگیر بیشمار و زیران نتیجه این شد مثل همه کمسیون های بیشمار بی خاصیت یکی دیگر هم  جور کنند.  البته این یکی با خاصیت باشد چون قرار است کرزی صاحب را برای ماندن در قدرت کمک کند.
وظیفه این کمیسیون این است که یک ستاد همه پرسی (رفراندوم) جور کند این ستاد وظیفه دارد از مردم  بپرسد کسیف ترین چیز که امنیت ، هویت ، فرهنگ و یکپارچگی افغانستان را تحدید میکند چیست؟ هر نظری که بیشترین  مردم افغانستان آنرا بیان کردند دولت افغانستان آنرا مدنظر خود قرار میدهد و به آن عمل میکند. از بین بیشترین آرا به قید قرعه به یک نفر جایزه داده میشود. جایزه  ویژه این همه پرسی آن است که  کرزی صاحب بزرگوارانه همان چپن سبز و کلاه قرهکل خود را (که حالا خاصیت تاج و ابای پادشاهی را برای آقای کرزی پیدا کرده) برای آن شخص خواهد داد. اگر کرزی صاحب تشخیص دهد آن فرد برنده  آدم با صلاحیتی است پست ریاست جمهوری را هم برایش واگذار خواهد کرد.
وقتی شخصی به عنوان برنده این نظرخواهی انتخاب شد برایش گوشزد شود پس دوباره چپن و کلاه را به آقای کرزی واگذار کند و دست ایشان به عنوان یگانه رهبر و معتمد مردم معرفی کند. تا به این ترتیب غربی های مجبور شوند دوباره از کرزی حمایت  کنند. بعدا برای آن شخص جایزه نقدی در نظر گرفته شود.
قرار بر این شد پرسشها طور طرح شود که نبود کرزی در قدرت کسیفترین چیز معرفی شود یا نتیجه دلخواه دیگری از این نمونه را بدست دهد.
از بین دالر بگیران اعضایی کمیسون برگزیده شدند و کمیسون باز هم از بین دالر بگیران اعضایی ستاد همه پرسی را انتخاب کرد. ستاد همه پرسی در شهرهای مختلف شعبات خود را باز کرد باز هم طبق روال همیشه از بین دالر بگیران ریاست شعبات را انتخاب کردند. ستاد های همه پرسی کار خود را آغاز کردند مدت یک ماه برای مردم آگهی دادند و بعد از آن همه پرسی شروع شد. همه پرسی سه  روز طول کشید چند روز هم شمارش آرای طول کشید که مجموعا یک هفته تمام را در برگرفت. در روزهای آخر همه پرسی و شمارش آرا کرزی صاحب مرتب از دالر بگیران اطراف خود که تحت عناوین  مشاور ، دفتردار ، سخنگو ، سخنگوی سخنگو ، پشه کش ، مگس کش ، خواب گذار ، کفش گذار ، فالگیر ، موش گیر ، ستاره شناس ، آشپز ، سماوارچی، تلخت ، خدمت میکردند  نتیجه همه پرسی را جویا میشدند.
بعد از یک هفته بریاست جمهوری اعلام شد که نتیجه انتخابات معلوم شده باید گزارش آن به عرض ریاست دولت رسانیده شود. معاون اداری  ریاست جمهوری به فرمان رئیس دولت با تلفون به مرکز همه پرسی تماس گرفته فرمان دادند تا نتیجه همه پرسی به رسانها اعلام شود. رئیس ستاد همه پرسی به عرض سخگوی ریاست جمهور رسانیدند که نتیجه را اول باید خود مقام محترم ریاست جمهور اعلام کنیم بعدا اگر خود جناب شان صلاح دانستند آن را به رسانه ها اعلام خواهیم کرد.  معاون اداری : یعنی امکان ندارد شما حالا آن را به رسانه ها اعلام کنید؟  رئیس ستاد همه پرسی گفت: نتیجه آنطوری که ما انتظار داشتیم از آب در نیامده بناٌ نمیشود آنرا به رسانه ها اعلام کنیم.
آقای کرزی با شنیدن این اخبار خیلی کنجکاو شد تا نتیجه همه پرسی را هرچه  زودتر بشنود. فرمان داد فورا ستاد همه پرسی برای گزارش دهی به کاخ ریاست جمهور بشتابند. با ترافیک درهم برهم کابل ستاد بعد از یک ساعت توانست خود را به کاخ ریاست جمهوری برساند. همه کارمندان ستاد در یکی از اطاقهای عمومی کاخ  پشت چوکی های ایستاده و  منتظر بودند تا رئیس جمهور اجازه نشستن بدهد. رئیس جمهور در حالی که روی چوکی نشسته بود متوجه گزارشاتی بود که از جاهای دیگر برایش رسیده بود. رئیس جمهور سرخود را بالا کرد دید همه ایستاده هستند فورا گفت بنیشنید بنیشینید و همه نشستند.
آقای کرزی بعد از سخنرانی قرّاء و تعریف و تمجید از کارکردهای ستاد و در آخر فرمودند:  شما خو میفامیم که مه ایلادادنی نیستم. بعد  رو کرد بطرف رئیس ستاد گفت : آماده هستم تا گزارش شما را بشنوم.
رئیس ستاد شروع کرد به خواندن گزارش : حضرت رئیس جمهور همان طوری که آگاهی دارید بمدت یک هفته است کار مداوم و خستگی ناپذیر ما ادامه داشته. ما نظرات مختلف را از مردم  جمع آوری کرده ایم  که نزدیک به هزار نوع  میشود اما بیشترین نظر که  40% کل آرا را شامل میشود مردم از چهار سوی کشور شرق ، غرب و شمال جنوب ابراز داشته اند …. در اینجا بود که سخگوی ستاد دستمال کاغذی را از  روی میز  برداشته و عرق  پیشانی خود را پاک کرد. از عرق کردن  و چهره  سرخ  رئیس  ستاد میشد فهمید که خیلی تحت فشار هست  برای کاهش این وضعیت مرتب آب مینوشید و عرق پاک میکرد.
رئیس  ستاد بعد از چند لحظه ای سکوت و تته پته کردن گفت: قادر به خواندن  باقی مانده گزارش نیست.  کرزی با آواز بلند گفت: بخوان بخوان هیچ نیست هرچه هست بخوان .
 رئیس ستاد همه پرسی :
 ببخشید حضرت رئیس جمهور بسیار بسیار عذر میخواهم زبانم لال زبانم لال از نظر مردم کسیف ترین چیز  که امنیت ، هویت ، فرهنگ و یکپارچگی افغانستان را تحدید میکند همان خود جایزه تایین شده است که کلاه و چپن شخص خود شما است. زیرا از نظر مردم  در زیر کلاه و چپن شما هزاران خدعه ، نیرنگ و فریب نهفته است به همین دلیل این کلاه و چپن کسیف ترین چیز است.
 
Nasserfiroozi_se@yahoo.se