آرشیف

و اکنون، پس از سالها داشتنت،

تو را از چهره نمی شناسم

بشر چگونه می تواند به لب ها دل ببندد؟

چگونه محو چشمان سیاه می شود؟

گیسوان و بند انگشتانِ یار؟!

بشر قلب را چطور نادیده می گیرد؟!

قلب عمیقی داری

لایه لایه مهر لمس کردم، پرده پرده گذشت

گذشته در قلب می ماند نه ذهن

قلبت را شکسته دیدم اما بی خطر

چهره ات را ندیده ام هنوز

باید زیبا باشی دلشکسته ی محبوب من

طرح: آی سان مرامی