آرشیف

دلم پرواز کرد آمد بسوبت 

شود دستمال بروبد گردی کویت

هزاران ماه رخ درشهر باشد

برابر کی شود باتاری موبت 

توشمع محفلی فخری زمانی

همه پروانه های دوری رویت

سخن وقتی برانی برزبانت

نمایان می‌شودآنعطر وبویت 

خدا داده ترا طبع توانا

شدی شهره به اشعاری نکویت

نصیبم گرشود آیم فروزکوه

زیاران میکنم من جستجویت 

دعا دارم به وقت صبحگاهی 

نریزاند خداوند آبرویت