آرشیف

2016-10-9

سعدالدین غوروال

پانزده سال قبل
 
پانزده سال قبل ازین روزها
پانزده سال قبل درهفتم اکتوبر 2001 به اصطلاح ائتلاف جامعه جهانی به رهبری ایالات متحده امریکا به شمول کشورهای پاکستان ، عربستان سعودی و امارات متحده عربی یعنی سه کشور حامی وپشتبان حکومت طالبان اززمین وهوا آنچه درتوان داشتند ، با استفاده ازمدرن ترین سلاح وتخنیک جنگی وتکنالوژی مدرن روز جنگ را علیه طالبان ، حکومت خودکامه آنها وسازمان القاده درافغانستان آغازنمودند وعصری ترین ،ومخرب ترین سلاحهای شان را درافغانستان تجربه ،ازمایش واستعمال نمودند نخست ازهمه سلاح وتخنیک محاربوی افغانستان را که دراختیارطالبان قرار داشت اعم اززمینی وهوائی را ازبین بردند.
 اما چیزیکه جالب وقابل توجه بود واکنون هم مورد پرسش است نیروهای ائتلاف بین المللی به رهبری ایالات متحده امریکا درجنگ علیه تروریزم نتوانست رهبری حکومت طالبان والقاده را درجریان جنگ وبعدازسقوط طالبان ازبین ببرند ویادست گیر نماید با وصف تبلیغات درجریان جنگ با نشراعلامیه های مکرر اخطارمیداد که رهبری طالبان به ویژه ملا محمد عمررهبرآنها هرلحظه زیرکنترول ما قرارداشته ویک لحظه هم ازساحه دید ماخارج شده نمیئواند
علرغم این تبلیغات ، سروصداهاو اخطاریه های امریکائی ها بازهم اکثریت مطلق کادررهبری طالبان بشمول ملا محمدعمررهبرشان بطورمصئون با اعضای خانواده های شان به پاکستان رفتند وبعدازمدت بکمک مالی سازمانهای استخباراتی منطقه وجهانی دوباره رهبری ،صف آرائی تمویل ،تجهیزجهت ادامه جنگ و اعمال تخریبی به کشورما گسیل داشته وباگشت پانزده سال وضعیت امنیتی که نیازمبرم مردم ما ست باحضوربیش ازچهل وپنج کشورجهان به ویژه اعضای قدرت مند ناتونه تنها که بهبود نیافت بلکه بدترشده رفت حتی درین اواخرکنترول ولسوالی ها وولایات طالبان دراختیارگرفته وحکومت مینمایند .جنگ کندور ، هلمند، فراه وارزگان نشاندهنده این واقعیت است که کشورذیدخل درمساله افغانستان صادق نبوده دراکمال وتجهیرنیروهای مسلح کشورماغیرواقعی بینانه عمل نموده یا توجه اساسی نکردند دراکثرموارد سلاحهایکه دراختیارنیروهای تروریستی قراردارد و بانیروهای مسلح کشورما میجگند مدرن تراست
سلاح ووسایط جنگی افغانستان  که ازجانب نیروهای ائتلاف بین المللی به رهبری ایالات متحده درجنگ بارژیم طالبان بمبارد گردیدعمدآ ویا سهوآ ازبین رفت  که  شامل صد ها ماشین محاربوی BMP،زرپوش 60PB و تانک T74 دستگاه های   BM21 ورگان،راکتهای لونا واسکت که میتوانست کشورهای همسایه را هدف قراردهد  به شمول قوای هوای کشورما شامل طیارات بمباردوشکاری میگ 21و23 وسو23 که قدرت وسرعت مانوربلند محاربوی داشت  معادل طیارات F16 امریکائی بود ازبین رفت وتخریب ګردید بجای آنها موترهای لنجرُزرهپوشهای که مانوروسرعت سوقالجهشی بسیارپائین داشته دراراضی افغانستان نمیتواند کاربرد داشته اکمال گردیده روی همین ملحوظ  نیروهای مسلح کشورمان درنبرد علیه ترریزم با داشتن تجهیزات ضعیف تلفات وخسارات زیادی متقبل گردیده ومیگردند
درست است درکوتا مدت وضع ازلحاظ امنیتی بهبود یافته بکمک وپشتبانی بیدریغ مردم ما  درعرصه های تعلیم وتریبه ، بخشهای فرهنگی، آزادی های اجتماعی ، ساختارهای دولتی ، پارالمانی ونهادهای مدنی پیشرفتهای قابل ملاحظه داشته است اما تامین امنیت ، حاکمیت قانون ،ایجادشغل ومحوفقر که نیازاولیه مردم بوده وهست درین مدت پانزده سال وضعیت مردم ما ازهرلحاظ بهبود نیافته بلکه دربدترین شرایط قرارداده است ،فساد بمثابه یک پدیده شوم وشرم آورکه درکشورما به این ابعاد سابقه نداشته بحیث یک پدید نوپیداء که زیادتر ریشه خا رجی دارد درین مدت کشورمارا به یک کالبد مبدل ساخت دولت مردانیکه  درین پانزده سال براریکه قدرت تیکه زدند وبرمردم حکمروائی داشتند تعهدات زیادی درتامین امنیت ، حاکمیت قانون ،  ارائه خدمات ، ایحادشغل بمردم داشتند اما جنبه تطبیقی وعملی نداشته بلکه به نحودرفساد، نا امنی ، وقانون شکشنی سهم داشته ومتحدین بین المللی افغانستان هم درین مدت پانزده سال در قبال حل وفصل قضایای افغانستان صادق نبوده وفقط مردم افانستان بودند که قربانی داده اند  پرسش دیگریکه امروز درباره آن بحث میشود ترورواختطاف انسان ها که باحضورخازجی ها ، سازمانهای تروریستی واستخباراتی  بمثابه یک پدیده شوم خارجی درکشورماهزاران انسان بیگناه قربانی وجان باخته اند.خلاصه کلام که درین مدت پانزده سال گذشت درآغازین خوش بینی های زیادی ازجانب مردم ما درقبال حضورجهان به ویژه ایالات متحده وجود داشت بسیاری ها توقع داشتند که  به اصطلاح افغانستان کوریای جنوبی ، دبی ساخته خواهد شده. اما همان حرف معروف فلکلورکه میگویند (صدای دول ازدور خوش است )بی خبرازآنکه هرکه پی منفعت خویش است ودیگران بیگانه نشسته ودرویش است وبس.