آرشیف

2021-12-29

رفعت حسینی

و اندیشه هایم در شب گیسوانت

 

شب آمد
شب آمد وگیسو

شبِ گیسوانِ توآمد.

*

واندیشه هایم

              درشب گیسوانت

                             گرفتار بودند

مگرمن هشیواربودم

ودنیایم از خوی پروازْ پُربود.

*

لسانِ ستاره طبیعی

                    ودراولِ خویش  

                              ومادری بود            

ومهتاب باقصه هایش

مراتابه آینده می بُرد

               ودرخواب می شست

دران شب ، شبِ گیسوانت

خروشِ خیابان نبُـد درمسیرم

می خواستم تا به پایان دنیا

درختِ سپیدارباشم.

*

تمامم درآنشب

نشستن میان شقایق

                  وآینه ها بود.

*

زاعجازِ الفاط وآوازسرشاربودم

ومی شد غمم را درانشب

                           بدرود گویم

وتا خط پایان

            بپایم.

.

 

جرمنی

۲۰۲۱ ترسایی

.