آرشیف

2015-1-29

زينب کوشاني

هــــــیاهــــوی بــیجـــا

درطی سالیان (2008) الی (2009) طالبان مسلح ولسوالی مارجه ولایت هلمند را که یک موقیعت حساس در جنوب کشور است تحت تسلط خود در آورده وبیرق ظاهراً سفید وباطناً پراز وحشت ودهشت خود را دران دییار به اهتزاز در آوردند . وازآنجا مسارف مالی خود را که از کشت وقاچاق مواد مخدر سرچشمه میگرفت بد ست آورده وحملات تروریستی واعمال ویرانگرانه خود را در اکثر مناطق جنوب وجنوب غرب افغانستان سازماندهی میکردند ، حتی کار بجای کشید که ولایت هلمند وولایات همجوار آن فراه وقندهار از خشونت ها وحرج ومرج ها ممتلی گردید .

جامعه جهانی وحکومت افغانستان که عقیب راندان طالبان را ازین دهستان ما نند رویا سهل می پنداشتند قبل از ینکه حملات پاکسازی را به راه بی اندازند یکسلسله آوازه ها وهشدار های را جهت بیم دادن طالبان مسلح پخش نمودند تا روحیه رقبای خود را پیش از پیش بسوی ضعفیت میل بدهند.

 ولی بی خبر ازینکه این آوازه های  پیش از پیش چه تاثیرات منفی در روند پیشرفت نیروهای مسلح دولت وهم پیمانانش دارد  وبی خبر ازینکه طالبان در طول روزهای آوازه اندازی چه فعالیت های را انجام میدهند .

طبق گذارشات رسانهای خبری، طالبان در طی روزهای که آوازهای حمله به مارجه جهان شمول شده بود  توانستند تمام راهای مواصلاتی ولسوالی مارجه را ماین گذاری کرده وروند پیشرف نیروهای افغان وناتو را کند وحتی غیر ممکن سازند  ازینروست که روزها یکی پی دیگر سپری میشود ولی جنگ به مارجه هنوز هم ادامه دارد. 

بجا بود تا سردم داران نظامی افغان وخارجی قبل از عملیات از هیاهوی آن خود داری میکردند تا از پراملم های موجۀ امروزی  در امان مانده وپلان شان خام تلقی نمیشد.

بااحترام  زینب کوشانی
دانشجو در دانشگاه کابل