آرشیف

2022-4-30

رسول پویان

نغمۀ فردا

 

نوبهار آمد و نوروز دل افروز گذشت

جشن تاریخی و فرهنگی پیروزگذشت

 

بلبلان در همه جا شور و نوا سردادند

حال پرنغمۀ فرداست که امروزگذشت

*******

 

تا هـلال مـۀ نـو بـار دیگـر بـاز آید

زهـره در محـل پـرویـن بپرواز آید

 

بزم شادی و طرب تا که مهیّا گردد

دل به دیدار شبی با می و با سازآید

********

 

روزه از دور نگه بر عید قـربان دارد

در خیال اش هـوس بـرّۀ بــریـان دارد

 

روزوشب را بشمارید که جانان دل را

شبی در خـانـۀ پـرعـاطـفه مهمان دارد

*******

 

با هـمدم دل بـه سـایـۀ بید خـوش است

در جشن مهرگان و درعید خوش است

 

در بـاغ تموز که میوه هـا شیرین است

با سازوسرود و چنگ نبید خوش است

*******

 

کوکب بخت بـرآمد که سفر در پیش است

دل پرشورِصبورازغم هجران ریش است

 

صبـر تلخی که دهـد مـیـوۀ شیرین وصال

لـذت آن زهــر شـهـد گــوارا بـیـش اسـت

*******

 

لحظه یی عشق وخوشی باهمه دنیا ارزد

یک نفس با می و معشـوق به عقبا ارزد

 

از زر وقـت اگـر حـلـقـۀ زرّیـن سـازیـد

ارزش کلک بـه صــد عـقــد ثـریّـا ارزد

*******

 

عـشـق در اوج تمـدن شکـوفـان گردد

ارزش خـفـتـۀ تـاریــخ نـمــایـان گردد

 

دل فرهنگ لبالب شود از مهر و خرد

دشمن شرق بسی خواروپریشان گردد

*******

 

تا که مـا هم‏نظر و هـمدل و هم‏پیمانیم

ارزش مهرووفا عشق وصفا می‏دانیم

 

گنج فـرهنگی و تاریـخ و تمدن داریم

همه را ازدل و از دیدۀ هم می‏خوانیم

 

18/4/2022