آرشیف

2020-2-16

عزیزالله اقبالی

نعمت که در بامیان فراوان و در غور وجود ندارد !
اینکه ولایت بامیان در محراق توجه دولت و دونر های خارجی قرار گرفته وبهبود در سطح زندگی مردم و پشرفت انکشافی درولایت بامیان  صورت گرفته است ، عوامل متعدد چون داشتن رهبران دلسوزو آینده نگر،  وکلای با دانش که درعمرانی بامیان کوشا بودند وتوانستند بردولت فشار بیاورند تا بودجه هنگفت را شامل بودجه مالی کشور گردانند، سهیم بودن مردم در تامین امنیت تا زمینه انکشاف صورت گیرد، قانون فهمی و دلیل پذیری مردم و وجود افراد مسلکی و همکارنیک بودن ادارات دولتی سبب شده تا برنامه های دولتی وبودجه دونر های خارجی با علاقمندی تمام به ولایت بامیان به مصرف برسد تا زمینه دست رسی مردم به نعمت های بشری مهیا گردد، اما فقدان رهبری و دیدوسیع بزرگان در ولایت غور سبب شد تا وکلای قومی عازم پارلمان شوند و دید فکری شان قومی و منفعت شان برای قوم و به ساحه مشخص باشد.
گرچه بامیان امن لیاقت پشرفت و ترقی بیشتر را داشت ، کشیدگی های سیاسی و تعصبات قومی سبب شده تا هنوز دربعضی از ساحات ومحلات دور ، مانند ولایت غور ازنعمت های اولیه بشری برخوردار نیستند و نعمت کلان که در سراسر ولایت بامیان وجود دارند آن امنیت و همکاری مردم در راستای تطبیق برنامه های دولتی و موسسات است، مردم ولایت بامیان استثنات زیادی نسبت به دیگر ولایات دارند از جمله.
  1. دیدوسیع و خودگذری به یکدیگر  که در دیگر ولایات واز جمله به ولایت خودم (غور) وجود ندارد، اگر قرار باشد موسسه ویا دولت برنامه به یک محله اجرا کند و یا برای نیازمندان کمک رسانی نماید مستحق اول زورمنداست ، ولی در ولایت بامیان برعکس است وهر برنامه مطابق به شاخص و هدف ان باید تطبیق شود وروزمند در ولایت بامیان که خلاف هدف برنامه باشدوجود ندارد همه تابع قانون  و معیارات برنامه اند.
  2. وجود رقابت سالم و سازنده که هیچ وقت رقبا در پی حذف یکدیگر نیستند، اگر رقابت حزبی باشد و نژادی به حد برنده شدن و تضعیف طرف مقابل اند، چیزی که در دیگر ولایات کمتروجود دارد و در ولایت غور رقابت یعنی حذف همیشگی طرف مقابل است.
  3. همکار نیک و نظارت کننده جدی ادارات دولتی و مردم از برنامه های دولت و موسسات درولایت بامیان، عمل که در غوروجود ندارد و دولت به ملت  وحتی ریس اداره به دولت پاسخگو نیست و ادارات دولتی را مال شخصی  وسهمیه خود میدانند و به کسی حق نمیدهند تا از اجرات شان  نظارت کنند و نظارت را تداخل کاری قلمداد مینمایند واین سبب شده تاکسانیکه خارج ازولایت غور اند و مسوولیت اداره دولتی به عهده دارند از خلای موجود استفاده کنند و آنچه میتوانند بهره شخصی ببرند، نتایج و دست آوردهای اداره شان به مردم صفر است و تغیری به زندگی مردم رونما نمیشود.
  4. مهمان نوازی و رویش نیک مردم از کسانیکه دراجرای برنامه زحمت میکشند خیلی برجسته است و کسانیکه کاردرست میکنند مورد تقدیر و تمجید قرار میگیرند و سبب میشود کسانیکه در بامیان ایفای وظیفه مینمایند دید همکارانه جلب اجرای برنامه  های بعدی را به ولایت بامیان روی دست میگیرند و مسله مهمانوازی ومردانگی در وجود همه افغان ها است.
  5. نبود گدا در بامیان ثابت میسازد که مردم با غرور اند و گدای را برای خود و جامع خود شرم میدانند،‌با سرازیر شدن ملیارد ها دالر کمک کشورهای خارجی در افغانستان و موجودیت افراد صاحب زکات باز هم گدای روزبه روز در دیگر ولایات و الخصوص در ولایت غور افزایش میابد و عمل شرم آور برافراشته شدن خیمه های مساعدت توسط ادارات دولتی که خود مردم را خیرات خوری و تنبلی تشویق میکند، در جامعه اسلامی بودن گدا برای ثروتمندان طعنه بزرگ باشد و افراد غریب گدایی را شرم بدانند.
خوبی های فراروان در بامیان وجود دارد و من از نوشتن ان عاجزم ، مشترکات مردم غور با مردم بامیان زیاد است و میشود مردم ما ازمردم بامیان بیاموزند و مسوولین ادارات دولتی از ادارات دولتی بامیان الگو بگیرند.

با عرض حرمت
عزیزالله اقبالی-ولایت بامیان.
۱۵فبروری ۲۰۲۰