آرشیف

2016-2-5

نبود امنیت و فرار سرمایه از افغانستان

سرمایه گذاری منحیث یک پدیده مهم اقتصادی چنان متحولی است که همزمان  باعث بلند رفتن عاید ملی ، سطح استخدام و بلاخره رشد اقتصادی میگردد.سرمایه گذاری دارای یک سلسله شرایط خاص بوده که در موجودیت همان شرایط صورت گرفته و باعث بوجود آمدن نفع برای سرمایه گذار و تمامی اقتصاد میگردد. امنیت خوب یکی از شرط های اساسی برای سرمایه گذاری میباشد که در نبود آن سرمایه گذاری صورت گرفته نمیتواند ، در حالات خراب امنیتی سرمایه گذازی نفع متوقع خود را بدست آورده نمی تواند و یا حتی باعث ضایع شدن سرمایه نیز میگردد.
      حدود 14 سال پیش با تغیر رژیم و برپا شدن نظام نو ، افغانستان شاهد سرازیر شدن مقدار هنگفت سرمایه بود. حالات امنیتی در آن زمان تا اندازه قناعت بخش بود.از سال 2001 الی 2012 افغانستان وضعیت اقتصادی خوبی را تجربه میکرد، نرخ رشد اقتصادی بصورت بی سابقه بلند رفته و فرصت های فراوان کاری برای مردم مساعد بود. با وجود بعضی از تهدید ها باز هم علاقه مندی به سرمایه گذاری وجود داشت، تعداد زیادی از فابریکه های تولیدی به کار آغاز کردند ، بیش از صدها شرکت ساختمانی و تجارتی تاسیس گردیدند، که این همه باعث استخدام هزاران افغان و افزایش چشمگیر عاید ملی و رشد اقتصادی گردید. از لحاظ اقتصادی ما در آن مقطع آن زمانی  به  حالت رونق اقتصادی (Boom) دست یافته بودیم.
     فرار سرمایه از افغانستان زمانی آغاز گردید که خبر خروج نیرو های نظامی خارجی در سال 2014 در همه جا پخش گردید ، این موضوع باعث بوجود آمدن نگرانی های  فراوان از بابت بی امنیتی و بی ثباتی سیاسی و اقتصادی کشور گردید. همین نگرانی ها دلیل آغاز فرار سرمایه و کاهش سرمایه گذاری بوده و مردم دیگر در باره آینده افغانستان خوشبین نبودند.امنیت و ثبات اقتصادی عوامل تعیین کننده بالای میلان برای سرمایه گذاری میباشد.حالات فوق باعث گردید تا مقدار زیاد سرمه افغانهای به دوبی و کشور های دیگر انتقال شود. وضعیت سرمایه گذاری در طول دوره انتخابات گذشته و موج بی امنیتی های بعد از آن از بد هم بدتر شد، سطح عاید مردم خیلی پایین آمده ، بیکاری چند برابر افزایش یافته و سرمایه گذاری تقریبا به صفر رسید.
      تعداد زیاد از فابریکه های تولیدی وشرکت های خدماتی به دلیل نبودن بازار برای اجناس شان از کار دست کشیده و در های شان را بستند. بی امنیتی ، بی ثباتی های سیاسی و اقتصادی نه تنها باعث فرار سرمایه از افغانستان گردیده بلکه باعث فرار قوه کارگری نیز شده است، بسیاری از جوانان ما بخاطر نبود کار و نبود تضمین برای آینده شان دست به فرار از کشور توسط راه های غیر قانونی میزنند که بدبختانه این پروسه هنوز هم دوام داشته و در حال افزایش نیز هست .
    در نتیجه گفته میتوانیم که نبودی امنیت و بی ثباتی سیاسی عوامل تاثیر کننده بالای سرمایه گذاری میباشد،هرگاه امنیت کامل در کشور حاکم نباشد و اوضاع سیاسی ثبات پیدا نکند ما از فرار سرمایه جلوگیری کرده نمیتوانیم.بخاطر جذب سرمایه گذاری ، افزایش عاید ملی ، بلند بردن سطح استخدام،رشد اقتصادی و بلاخره توسعه اقتصادی این یک امر حتمی است که امنیت در سراسر کشور به خوبی تامین گردیده و تلاش اعظمی صورت بگیرد تا به ثبات سیاسی برسیم .