آرشیف

2016-5-29

جمشید زمانی"الف هه"

ناشناس

چه کسی میداند
شایدم روزگاری ما
وسط کوچه ی پر از عابر
شانه باهم بجنگانیم و در آخر هم
با کلیماتی ازین گونه بهم پیوسته
ردمان را بگیرم
و قدم باز به راهی که روانیم
گذاریم
"ببخشید حواسم نبود معذرت"
*
*
*
پ ن: بعد از اندکی وقفه در سرودن.