آرشیف

2020-12-21

رسول پویان

مکتب هنری هرات

دبسـتـان هـریـوا صـنعـت اسـتاد آوردست
نگارسـتان رنگین نقـش‏ها بر یاد آوردست

هنرمندان پیشین خراسان در جهـان رنگ
ز مینیاتور، شوری در دل ایجاد آوردست

ز دورِ شـاهـرخ و بایِـقَـرا دارد بسـی آثار
که در کاخ هـنـر شالـوده و بنیاد آوردست

نگاه مکـتـب نـاز هــری بـاشــد خراسـانی
جهان رنگ و معنی خامۀ بهـزاد آوردست

به هند وچین وتبریزوبخارارفته این مکتب
به استانبول وشیراز عالمی امداد آوردست

هنر بـا تار و پـود همدلی بافـیده مشرق را
که ایـن، همبستگی در دیدۀ افراد آوردست

گهی ازبزم یاران نقش‏هایی بسته درخاطر
گهی درباغ دل سرووگل وشمشادآوردست

نگاهِ مستِ بادامی به دسـت دل دهـد ساغر
که از خمخـانـۀ رنگین روان شاد آوردست

سرود رنگ می خوانـد قلم موی هنرمندان
بـه بـزم آسمانی رقـص ابـر و باد آوردست

ظرافت‏های عرفـانی بجوشد از دل تصویر
که از قـلـب طبیعت جـلـوۀ ارشاد آوردست

میان عشـق و شادی و غِنا آورده همخوانی
ز تـابـلـوی نگاریـن نغـمــۀ اوراد آوردست

زلال خاطر سرچشمه درتاریخ جاوید است
چو در بـاغ هـنـر گلچهـرگان راد آوردست

فراموشـم مکن داری اگـر ذوق هنردوستی
که از دل این تغافـل ناله و فـریاد آوردست

تمـدن مـردم افغـانـسـتانی را کـنـد توصیف
که فرهنگ وهنر این خـطۀ  آزاد آوردست

تمدن گر به چنگال سیاست پاره پاره گشت
ولی در دیدۀ فرهنگ و دانش داد آوردست

برون کن ازخراسان لاشۀ بدبوی افراط را
پـدر مهــر و مــدارا در دل اولاد آوردست

رسول پویان
19/12/2020
 

نوت: در هنگام ثبت هنر مینیاتوری در یونسکو پرورشگاه اصلی آن را که خراسان کهن(افغانستان امروزین) است از یاد برده اند و از مکتب هنری هرات نام نگرفته اند؛ امیدوارم که این شعر آن حقیقت روشن را بیاد بیاورد.