آرشیف

 
*******************
 
مُـژده ایـد ل! که بَرَت عـــید سعید آمـد نیست
در نجیب کشور ما، صُـلح بعیــد آمد نیست
فضل حق شُد ،که بسا دل به خُدا رو آ ورد
درهمین گوش وکنـار، نظم جـدید آمد نیست
آ رزوی دلِ هـــر فــــرد وطن ، این با شــد
عا قبت در بَرِ ما، آنـچه وعـــید آمــد نیست
هرچه بوده ست گذشت،رسم نفاق ای جگرم!
عصرنو،تازه نفس،شـــور نـــویــد آمدنیست
صبر اَیــّوُبیی ما ،کــرد همان کار خــودش
انشـاءالله !بــد ِلت،یاد شهیــــــــد آمد نیست
جـان فـدا کردبحــقّ،تا شَکَنـــَــد این ظُلمت
پسِ آن ظُلمــتی شب ،روز سپیـد آمدنیست
سالها خون جگرخوردیم،ازین جنگ ونفاق
قُــــفلِ بیداد بشکست،وآنچه کلید آمدنیست
اغلب ازپاکدلان ،راهی ای آن خانه شُد ند
جُـمره زن برسرخنّاس گر پلیـــد آمدنیست
کُــن عیــا دت ،همه آن اهــــلِ دیارِ وَطَنَت
با تـَصُّور!،که همــان یار فـــقیــد آمد نیست
تو که مجنون شده ای،بهرِهمان لیلیِ خویش
مُــونس قلبِ تو،با شاخه ای بیـد آمد نیست
طاق کسری بشکست،چونکه مُحمد(ص) شد پیدا
احمد ومحمود وآنجُـــــمله حمید آمد نیست
همچو یارانِ مُحمّد(ص)،بعمل میکـــوشیم
بهرِ اجرای اُمور،عــــزم حَــدید آمد نیست
اُلـــفت از دِل مَـرَهان،تا که شوی دلبــندم
بهرِ این عشـق ووفـا،عهد سدید آمد نیست
اینــوطن ،چشــم براهِ همه اولادِ خـــود است
حَـمـد ُلِلّه بطـــواف ،فــــوج مزید آمد نیست
خا ک پاکِ تو وطـــــن! دفـع بلا میجـــویــد
بهرِارضای تو هر شیخ و مُــرید آمد نیست
اهل عِـــرفانِ تــــو،آگه شُــــده انـد از ذِ لّت
علم پرور چو تویی،قـــوم رشید آمــد نیست
دستِ وحــدت بـدِه !ای محــرم رازِ د لِ من
گر بشُد وحدتِ ما،هــزمِ عتـــید آمــد نیست
دست عُـجزت ،بدعـا کُن توبُلند ای همــد م!
زانکه آن رحمتِ او،ازراه مــدید آمد نیست
حرفِ من گوش نما!،عُقده مگیر از پَــندم
این متاعیست که براو،وقت خریدآمدنیست
مــاه ذی الحَــجّه بما ،صُلح وصفا می آرد
از سفر سوی تو یک  دُرّ فرید آمــدنیست
من غُــلام ِ کسی ام، کاوبَرِ من پنـد دهـــد
چون شقــــاوت گُذرد،عمرسعید آمدنیست
باورم شُــد،که دیگرغم نخـورم درهجرت
ایخوشا! بر سرِ من رحـــمِ ودود آمدنیست
در حـــریمِ دلِ پاکت،تــو هستی (خشنود)
شورعشق تو،ازآن حبل الــوریدآمدنیست.
 
*******************
عبدالکریم (خشنود هروی کهدستانی)
کییف-اوکرائین
اول نوامبر 2011 میلادی.